ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ
Μ. ΧΑΤΖΗΛΑΖΑΡΟΥ
Λιώμα όχι από το κρασί όσο πιθανότερα από την ερωτική ένδεια. Και παρόλο που μιλούν αληθινά. Η άνευ όρων αφιέρωση της μιας ή η διαπίστωση της άλλης γεμάτη «εμετική καταφρόνια», δε νομίζω πως πείθει για έναν διαφορετικό τρόπο βίωσης στο δόσιμο. Δείτε τη νωχελική γόησσα πως φωτογραφίζεται στο κρεβάτι: Σας δίνει την εντύπωση μιας Κυνικής εμπρός στον φακό-φαλλό που τον φέρει ένα εξαίσιο εν δυνάμει Υποκείμενο δηλαδή Εραστής ή Αγαπημένος; είτε Εμπειρίκο τον λέν’ αυτόν της Μάτσης, είτε Μαβίλη της Θεώνης ή μήπως ποζάρει σ΄αυτόν περιπαθώς μια γυναίκα έμπλεη επιθυμίας, για ερωτική παράδοση;
Αντίστοιχα, δείτε την άλλη: Έχει τάση προς υπόκλιση ή γονυκλισία τόσο βαθιά λέτε, ώστε να σωριαστεί στα πόδια του αγαπημένου της για να παραδοθεί ψυχή τε και σώματι; Κοιτάξτε τώρα προσεκτικότερα: Θα μπορούσε να προβάρει στάση πτήσεως προς απογείωση σαν ένα πεπλοφόρο πυραυλικό αεριωθούμενο, δείτε μάτια, να χυμήξει στον τρυφερό αγαπημένο της κι αφού εκείνος της εγκολπωθεί να τον φάει, να τον πιεί, να χορτάσει.
Οι ποιήτριες αυτές στις φωτογραφίες και στα αποσπάσματά τους δείχνουν με τρομερή εγγύτητα την «ερωτική τακτική» δίνοντάς μας μια τέλεια ποιητική αντίστιξη· ακόμα κι αν διαλέγονταν απαγγέλουσες τους στίχους τους ανταγωνιστικά, χυμένες σε δυο ανάκλιντρα, πίνοντας με εκλεκτούς συνδαιτυμόνες ή κάπου μαζί στην εξοχή καλύτερα, μ’ ένα μπουκάλι κοκκινόμαυρο κρασί πα’ στο ιδρωμένο χόρτο…
Γράφει η Ξένια Πολίτη.
