Yπάρχουν φωτιές που από μακριά βγάζουν ζέστη κι από κοντά, κρύο.
*
Δεν υπάρχει μια στιγμή διαφορετική. Υπάρχει άλλη μια στιγμή.
*
Ο άνθρωπος δεν πάει πουθενά. Όλα έρχονται στον άνθρωπο. Όπως έρχεται το αύριο.
*
Νίκησες την καρδιά μου, μα έχεις ακόμη και την δική σου να νικήσεις, για να νικήσεις.
*
Το καινούργιο αυξάνει ή λιγοστεύει το παλιό. Το καινούργιο από μόνο του δεν είναι τίποτα.
*
To κακό που μου κάνεις δεν με σκοτώνει, μα το κακό που θα σου έκανα, θα με σκότωνε.
*
Θα ήθελες κάποιον να αγαπάς. Κι αγαπώ θα πει φροντίζω. Θα ήθελες κάποιον να φροντίζεις.
*
Εκείνος που με κρατά με μια κλωστή δεν είναι δυνατός. Δυνατή είναι η κλωστή.
*
Θα βρεις την απόσταση που σε χωρίζει από τους άλλους, όταν ενωθείς με τους άλλους.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
