ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η συγκλονιστική παράσταση “Πρόσωπο με Πρόσωπο” του Ρώσου συγγραφέα Alexander Gelman
με τον ΘΩΜΑ ΚΙΝΔΥΝΗ και την ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ
σε σκηνοθεσία: Γιάννη Διαμαντόπουλου – Μουσική: Διονύση Τσακνή
επιστρέφει για λίγες μόνο παραστάσεις στο ΘΕΑΤΡΟ «ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ»
Από το Σάββατο 3 Απριλίου και για τα επόμενα τρία Σαββατοκύριακα, οι θεατές θα έχουν και πάλι την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την συγκλονιστική παράσταση «ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ» που έλαβε διθυραμβικές κριτικές, η οποία επανέρχεται στο ΘΕΑΤΡΟ «ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ».
Η Μαρία Παπαλάμπρου και ο Θωμάς Κινδύνης σας περιμένουν και πάλι κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:30 για έξι τελευταίες παραστάσεις για να απολαύσετε ένα άκρως επίκαιρο έργο για τις πραγματικές αξίες της ζωής.
Ο Συγγραφέας και η Υπόθεση του έργου:
“Δεν με πληρώνουν για να είμαι σύζυγος και πατέρας” αγανακτεί ο Αντρέι, ενώ η Νατάσα του απαντά “Να σε βλέπω να βγαίνεις από το γυαλιστερό σου αυτοκίνητο, να παίζεις με τα κλειδιά σου γεμάτος από το Εγώ σου, και να περπατάς λες και δεν έχεις καμία έννοια σε αυτό τον κόσμο. Σου μιλάω πολύ ειλικρινά Αντρέι, θα μπορούσα να σε είχα σκοτώσει επιτόπου εκείνη τη στιγμή.”
Ο πολιτικός μηχανικός Αντρέϊ Γκλάντκοφ, είναι στέλεχος σε μια από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες, ενώ η Νατάσα Γκλάντκοφ εργάζεται ως βιβλιοθηκάριος. Μέσα από τις συγκρούσεις του ζευγαριού, αναδεικνύεται η γραφειοκρατική και διεφθαρμένη πραγματικότητα που τους περιβάλλει, διαποτίζοντας κάθε πτυχή της ύπαρξής τους. Οι δεσμοί αγάπης ανάγονται σε πελατειακές σχέσεις, η προσωπική ζωή παραδίδεται στην επαγγελματική ανέλιξη, τα όνειρα γίνονται εφιάλτες και η αθωότητα ακρωτηριάζεται στο βωμό της φιλοδοξίας.
Ένας άντρας και μια γυναίκα, αφήνουν τις εγωιστικές τους βλέψεις να τραυματίσουν ανεπανόρθωτα το παιδί τους, αντικρίζοντας ο ένας στο πρόσωπο του άλλου, την πιο φρικτή τους αλήθεια.
- Τι θα απομείνει μετά την καταστροφή;
- Τι θα μείνει ζωντανό μέσα στις στάχτες;
- Μπορεί κάποιος μέσα σε μια νύχτα να βρει τις απαντήσεις για τις αξίες της ζωής, να βρει τον άνθρωπο μέσα του, και να σώσει την ψυχή του;
Ο Ρώσος συγγραφέας Alexander Gelman, έχοντας την εμπειρία της σοβιετικής τεχνοκρατίας και διαπλοκής, αποτυπώνει με σφοδρό ρεαλισμό την εισβολή της οικονομικής σφαίρας στη προσωπική ζωή. Η διεισδυτική του ματιά, καθιστά το έργο του άκρως επίκαιρο και επικριτικό, έναντι σε μια πραγματικότητα που έχει απωλέσει κάθε ευαισθησία. Ο Gelman καταφέρνει να δημιουργήσει και να εξετάσει την σύγκρουση των συμφερόντων, στην πιο μικρή δυνατή ομάδα, στην πυρηνική οικογένεια.
Ταυτότητα παράστασης:
Συγγραφέας : Alexander Gelman
Μετάφραση: Παπαλάμπρου Μαρία
Σκηνοθεσία: Γιάννης Διαμαντόπουλος
Σκηνογραφία/Κοστούμια: Πολυτίμη Μαχαίρα
Πρωτότυπη Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλης
Φωτογράφος: Κώστας Μούντριχας
Διανομή: Θωμάς Κινδύνης, Μαρία Παπαλάμπρου
Συμπαραραγωγή : “Μορφές Εκφράσης” και “Robin 4 Arts„
Info:
Στο Θέατρο “ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ”
Αλκμήνης 13, Πετράλωνα.
Επικοινωνία: 210 3464002, 210 3464903
Παραστάσεις: Σάββατο 2 – 9 – 16 Απριλίου και Κυριακή 3 – 10 -17 Απριλίου
Διάρκεια: 90‘ χωρίς διάλειμμα
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο στις 21:00, και κάθε Κυριακή στις 19:30
Τιμές Εισιτηρίων : 16€ (γενική είσοδος), 14€ (εκπτ. για ανέργους, πολύτεκνους, φοιτητές)
Προπώληση Εισιτηρίων :
https://www.ticketservices.gr/event/prosopo-me-prosopo-theatro-morfes-ekfrasis/?lang=el
Πρωτόκολλο : COVID FREE. ( Απαραίτητη η επίδειξη Πιστοποιητικού Εμβολιασμού ή νόσησης και η Χρήση Μάσκας στον θεατρικό Χώρο)
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
