Στο χέρι αστέρια του Τάσου Αλεξιάδη

Κείμενα  Ανησυχίας 

Γράφει η Μαρία Πανούτσου

Στα χέρια μου κρατώ ένα βιβλίο.

Το δεύτερο βιβλίο του Τάσου Αλεξιάδη

Με τίτλο: Στο χέρι αστέρια

Μία συλλογή διηγημάτων. Εκδόσεις  Εστία. 

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Ταρζάν και Τζέιν

          Από τα Είκοσι πέντε διηγήματα της συλλογής

 η Δική μου επιλογή Ταρζάν και Τζέιν

από το βιβλίο του Τάσου Αλεξιάδη.*

Από  το όνομα του ήρωα του διηγήματος Αντρέ Βιργίλιος μέχρι την τελευταία παράγραφο  του διηγήματος, με  συνεπήρε ο χαρακτήρας  του ήρωα, τόσο καλά δομημένος  ο ρεαλισμός, με την φυσική ροή της αφήγησης. Γεμάτο συναισθηματική παρουσία και ενέργεια, μια σχεδόν παθητική ενέργεια που χαρακτηρίζει με μια πρώτη ματιά τον ΑΝΤΡΈ  που όμως, δεν είναι τελικά παθητική αλλά μια γνήσια ειλικρινής προσέγγιση του  παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, ενός ανθρώπου που με όλες τις πανάρχαιες αρχές  του ανθρωπισμού, κτίζει τον μικρόκοσμό του και απολαμβάνει την ζωή, μέσα από τον ίδιον του τον εαυτόν με μόνη προέκταση, το παρελθόν.

Η γραφή με πήγε στην λογοτεχνία του 19ου και 20ου αιώνα σε χώρες όπως Ρωσία, Γαλλία. Είναι πλεονέκτημα και αναγκαίο προτέρημα η αναβίωση μιας ποιότητας, αίσθησης, εικόνων, μυρωδιές, και ήχοι, από άλλες εποχές, σε ένα κείμενο βγαλμένο σήμερα, από έναν νέο άνθρωπο.

Το κείμενο διαχρονικό αφού εξετάζει τον άνθρωπο χωρίς το σύγχρονο επίπλαστο περιβάλλον του. Μόνο με τον περίγυρο του ήρωα- χώρος, χρόνος, μνήμες, τραύματα. Αγγίζει με τρυφερότητα τον άνθρωπο γυμνό από ένα κοινωνικό γίγνεσθαι, και αναδεικνύει και ερμηνεύει ουσιαστικά, την κάθε μοναχική πορεία του κάθε ανθρώπου με σεβασμό. Το κυριότερο όμως στοιχείο στο διήγημα αυτό είναι η αναφορά της προσωπικής ήττας. Το διήγημα είναι αφιερωμένο στην ήττα όχι ηρώων και επιφανών ανθρώπων, αλλά στον καθημερινό ανώνυμο άνθρωπο. Και η ήττα αυτή έχει μια θλίψη τεράστια.

Στο διήγημα συνυπάρχουν τα υπαρξιακά κοινωνικά πνευματικά ηθικά μονοπάτια του ήρωα που έχει αποδεχτεί τελικά την πραγματικότητά του, με αφοπλιστική αξιοπρέπεια, που αγγίζει τα όρια της τέχνης.

Δοσμένη η περιγραφή με τόσο πλησίασμα η όλη εικόνα και προσωπικότητα του Αντρέ στο διήγημα, που αναρωτιέσαι μήπως είναι ο ίδιος ο συγγραφέας και απαντάς πως όχι βέβαια, δεν είναι δυνατόν αφού ο συγγραφέας είναι από το σήμερα, ενώ ο ήρωας είναι καθαρά ένα λογοτεχνικό δημιούργημα, τόσο καλά ζωγραφισμένο που μου θύμισε λίγο θλιμμένα, ιστορίες ανθρώπων που έχω γνωρίσει. Θα τολμούσα να πω Βιωματική Αφηγηματική Εξομολόγηση το διήγημα  αυτό.

Το διήγημα είναι γεμάτο διαδρομές, περιπέτειες και μεταμορφώσεις του χρόνου.

Δύσκολο να σε πλησιάσει ένα γραπτό, να μην μείνεις στην λογοτεχνική ανάλυση, αλλά να πας κατευθείαν στην συγκίνηση και το διήγημα αυτό το κατορθώνει αβίαστα.

Διάλεξα το διήγημα αυτό από όλα τα άλλα γιατί μου έδειξε την περιγραφή ενός βιώματος και όχι το ίδιο το βίωμα και για μένα έχει μεγάλο ενδιαφέρον η προσέγγιση αυτή. Ένα βιβλίο που μπορεί να αγαπηθεί στο σύνολό του.

Θα επανέλθω στο βιβλίο αυτό μέσα στον χρόνο.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα.

Ο Τάσος Αλεξιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Μετά από σπουδές στο θέατρο και στον σύγχρονο χορό, και μετέπειτα συνεργασίες με χορευτικές ομάδες, τα τελευταία τριάντα χρόνια εργάζεται σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας.

Από τις εκδόσεις Εκάτη το βιβλίο του Ξύπνα με πριν φύγεις, μια συλλογή πραγματικών και αστείων ιστοριών μέσα από τα μάτια ενός βιβλιοϋπαλλήλου.

Από την Εστία το δεύτερο του βιβλίο. ΣΤΟ ΧΈΡΙ ΑΣΤΕΡΙΑ

Διηγήματά του, έχουν δημοσιευτεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά, Χάρτης και Bookpress, ενώ έχει συμμετάσχει στις ανθολογίες Το ρούχο και Δύο από τις εκδόσεις Ιανός.