Υπάρχουν στιγμές, όταν απουσιάζεις και δεν υπάρχει ένταση μεταξύ μας, που καθώς σε σκέφτομαι ανασαίνω την ικανοποίηση επειδή μοιράζεσαι μαζί μου αυτές τις μέρες...
Ανοίγεις και κλείνεις σα λουλούδι.
Έρχομαι – μουδιασμένος με υποδέχεσαι,
κρατάς τα μάτια επίμονα χαμηλωμένα,
ύστερα λίγο λίγο ξεθαρρεύεις,
αρχίζεις να μιλάς με τρυφεράδα,
τα μάτια χρωματίζεις με ιλαρότητα,
ω...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει