Υπάρχουν στιγμές, όταν απουσιάζεις και δεν υπάρχει ένταση μεταξύ μας, που καθώς σε σκέφτομαι ανασαίνω την ικανοποίηση επειδή μοιράζεσαι μαζί μου αυτές τις μέρες...
Σφιχτό ζωνάρι η μοναξιά,
η ανάμνησή σου
δράκος με κόκκινη γλώσσα,
φωτιές πετά και κατακαίει
το δάσος των ματιών μου.
Μαξιλάρι έγινε ο πόνος.
Το φεγγάρι μοναδικός ακροατής
του τραγουδιού μου.
Πόλεμος...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει