Ετικέτα: Χρίστος Λάσκαρης

Σβήσε το φως Είναι αργά Αργά για ο, τιδήποτε.    

Τον έρωτα τον ζει μες στα ποιήματα   μα αν τον ρωτήσετε   θα ’θελε και αυτός να τον ζούσε στο κρεβάτι.    

Θ’ αρχίσω με τη λέξη έρωτας και θα τελειώσω με τη λέξη χώμα. Τις ενδιάμεσες, θαρρώ πως τις μαντεύετε.    

Τα χείλη της σε λόγια ερωτικά με παρασύρουν πάντοτε καθώς και τα μαλλιά της τα πολλά κι αμάζευτα. Μόνο τα χέρια της, έτσι δεμένα που σωπαίνουνε στο στήθος της, με...

Μέρες πάνω στις μέρες, κι από κάτω να στενάζει πλακωμένη μια ζωή.    

Μέσα σου να σκάβεις:   ξεθάβοντας μέρες παιδικές   για τρυφερά, εξαίσια ποιήματα.  

Κάποτε το λευκό κουράζεται και υποκύπτει στον κλοιό του μαύρου.    

Στην ψυχή μου δεν ανταποκρίθηκε κανείς.   Τη ζεστασιά αν τη γνώρισα τη γνώρισα μέσα στα ποιήματα.  

Ένιωθες μόνος και μας έπλασες για να ‘χεις Συντροφιά εις τους αιώνας των αιώνων. Έσφαλες όμως πλάθοντάς μας Κατ’ εικόνα και ομοίωσίν σου, Πολλαπλασίασες τη μοναξιά σου. Τώρα είσαι...

Θα τους δείτε το πρωί της Κυριακής -πηγαίνοντας για την εκκλησία- να πλένουν οικογενειακώς το αυτοκίνητο. Είναι οι άνθρωποι της πόλης που ετοιμάζονται. Θα βγούνε στην εξοχή. Θα πάνε...