Ετικέτα: Δημήτρης Καρπέτης

Περιπλάνηση στα άδεια δωμάτια που τα σκεπάζει η λήθη. Στα φθαρμένα μυστικά των κοριτσιών καθώς τα χαμόγελα τους σκορπίζονται στη δίνη του ανέμου. Ταξίδι στα απογυμνωμένα όνειρα αναμνήσεις παρατημένες στη...

Το βαθύ σκοτάδι θα έχω αγκαλιά καθώς το κύμα θ'ακουμπά το άρωμα σου, ζωή ανάσα φίλημα του ανέμου μάτια βουρκωμένα μες τα χέρια σου. Σταγόνες βροχής δροσίζουν τους ξεραμένους πόθους μέσα στο...

Ψηλαφίζω μια καρδιά άδεια ψηλαφίζω τις πληγές που ακόμα ματώνουν προχωράω μέσα στο λαβύρινθο των ημιθανών αναζητώντας τη λύτρωση. Σκιές που χάνονται στα δύσβατα μονοπάτια ζωές που δοκιμάζονται απ'το θάνατο. Παγιδευμένη στη...

 Αιχμάλωτοι του κινδύνου αυτή είναι η αλήθεια μας, μέσα στο αύριο ενός κόσμου που αντανακλά ζωές αμήχανες σε καθρέφτη σπασμένο από πράξεις κακοφορμισμένες και υποκριτικές. Ξένοι πια ανασαίνουμε τη φλόγα μιας σάρκας...

Ακολούθησε το δικό σου ταξίδι, αυτό που πλέχτηκε στο ιστό των ατέλειωτων διαδρομών του εαυτού σου. Ταξίδι χωρίς αραξοβόλι, ένα ταξίδι γεμάτο σκιρτήματα φουρτουνιασμένα, μεσοπέλαγα, κάποιες χειμωνιάτικες παγωμένες μέρες. Ήθελες...

Η Ύπαρξή μας τρύπωσε σε φυλλωσιές ελπίδας νύχτες απόγνωσης που ο ήχος τους έγινε θρήνος και ο θρήνος κύμα που άφησε τα ίχνη του ανεξίτηλα στις διαδρομές...

Μάτια που ισορροπούν στο ξεχείλισμα του ήλιου. Μάτια υγρά που ζωγράφισαν με δάκρυα το βαθυγάλαζο ουρανό. Όνειρα που φυγαδεύτηκαν κάποιες νύχτες γεμάτες μ'αστραπές. Μια πίκρα αποτύπωμα στα μέρη της καρδιάς, μια ζωή...