Ετικέτα: Φωνές
Εμείς κι η θάλασσα.
Γιατί άραγε αγαπήσαμε τα καλοκαίρια; Ίσως για τη γεωμετρική ελευθερία των αισθήσεων, των παραισθήσεων και των διαισθήσεων. Τα καλοκαίρια υπάρχουν εκεί όπου τα ορίζει...
Απέναντί σου
Δεν στάθηκα ποτέ απέναντί σου.
Έκανα βουτιά μέσα σου.
Ήξερα εκ των προτέρων την γλώσσα σου...
***
https://www.youtube.com/watch?v=1ej1SI4BRv8&fbclid=IwAR1NfslGfvxu0yt7BtsP6QNqqwbKxOQzBIewvazafmS5zeGyViI2pLikZKI
Το μπάνιο των 5 το πρωί.
Κάπου στα πέρατα του κόσμου, ξεχασμένη από την αγάπη του κόσμου, κοιτάς το παραθύρι σου να δεις ξάστερο ουρανό.
Συνοφρυωμένα βλέμματα, απελπισμένα αγγίγματα και υγρασιωμένα...
με ύφος σοφιστίκ
με ύφος σοφιστίκ, μπλαζέ και προσεγμένο
πάντοτε φαίνεσαι αγάπη μου ονειρεμένη.
σαν κοιτώ όμως εκείνη την φωτογραφία που γελάς
μοιάζεις με ευτυχία
κι όλα τα χρώματα βγαίνουν με...
Η Σιέστα, Nίκη Μισαηλίδη
Αφόρητα τα καλοκαιρινά μεσημέρια. Να σκάει ο τζίτζικας έξω, ο ιδρώτας ποτάμι και η τσιριχτή φωνή της μητέρας μου να λέει: «Ώρα για ύπνο....
Ηλί ηλί λαμά σαβαχθανί
Κύριε αμάρτησα ενώπιον σου
Ήλπισα πολύ σε μιαν άλλη αυγή
Και προσευχήθηκα τόσο
Ώσπου μου τελείωσαν οι λέξεις|
Κρατήθηκα τόσο συχνά από το δειλινό
Στα δέντρα τα αειθαλή
Θνητός εγώ,...
Ψυχοσωματικά
Στους κόσμους που γκρεμίζονται δίπλα μας, καίγονται τα κάστρα μέσα μας.
Η μουντή μας καθημερινότητα, η ρουτίνα, οι κακές ειδήσεις και οι πολλές απαιτήσεις, μας...
Αντί προλόγου
-Είμαι ο ποιητής, είπε.
-Και τι πάει να πει ποιητής;
-Ποιητής είναι ο εραστής των αιχμηρών λέξεων,
εκείνων που σημαδεύουν κατευθείαν την ψυχή
και την κρατάνε ζωντανή κι...
απουσιάΖΩντας
Τα βήματά τους ακούγονταν από μακριά. Έμοιαζαν με σάλπισμα από χιλιάδες στρατιώτες την ώρα της μάχης. Δεν ξέρω γιατί, μα πάντα ο ήχος της...