Ετικέτα: Φωνές

Σε μυρίζουν στα μπαλκόνια τα ακατοίκητα, ξεχασμένοι βασιλικοί απότιστοι από πέρσι. Στα άνθη σου φώτα παιχνιδίζουν και αρώματα στήνουνε πλεκτάνες. Πώς μπλέξανε μπαχάρια με ξύλα σε...

Γιατί άραγε αγαπήσαμε τα καλοκαίρια; Ίσως για τη γεωμετρική ελευθερία των αισθήσεων, των παραισθήσεων και των διαισθήσεων. Τα καλοκαίρια υπάρχουν εκεί όπου τα ορίζει...

Δεν στάθηκα ποτέ απέναντί σου. Έκανα βουτιά μέσα σου. Ήξερα εκ των προτέρων την γλώσσα σου...       *** https://www.youtube.com/watch?v=1ej1SI4BRv8&fbclid=IwAR1NfslGfvxu0yt7BtsP6QNqqwbKxOQzBIewvazafmS5zeGyViI2pLikZKI

Κάπου στα πέρατα του κόσμου, ξεχασμένη από την αγάπη του κόσμου, κοιτάς το παραθύρι σου να δεις ξάστερο ουρανό. Συνοφρυωμένα βλέμματα, απελπισμένα αγγίγματα και υγρασιωμένα...

με ύφος σοφιστίκ, μπλαζέ και προσεγμένο πάντοτε φαίνεσαι αγάπη μου ονειρεμένη. σαν κοιτώ όμως εκείνη την φωτογραφία που γελάς μοιάζεις με ευτυχία κι όλα τα χρώματα βγαίνουν με...

Αφόρητα τα καλοκαιρινά μεσημέρια. Να σκάει ο τζίτζικας έξω, ο ιδρώτας ποτάμι και η τσιριχτή φωνή της μητέρας μου να λέει: «Ώρα για ύπνο....

Για την Αθανασία   Απόψε η μάνα δεν κοιμήθηκε. Είχε στο νου της το παιδί. Άρμεξε τους γαλαξίες -να μην του λείψει γάλα- και εκείνη χόρτασε όταν το παιδί...

Του κόσμου τα καμώματα είναι φτιαγμένα από χρώματα. Ένα μαντήλι για παρεό μπαλωμένο με τετράγωνα υπόλευκα. Πνιγμένο σε θαλασσινό νερό. Αγαπημένο κορμιών στο αλάτι βουτηγμένων. Του άπλωσες το...

Κύριε αμάρτησα ενώπιον σου Ήλπισα πολύ σε μιαν άλλη αυγή Και προσευχήθηκα τόσο Ώσπου μου τελείωσαν οι λέξεις| Κρατήθηκα τόσο συχνά από το δειλινό Στα δέντρα τα αειθαλή Θνητός εγώ,...

Στους κόσμους που γκρεμίζονται δίπλα μας, καίγονται τα κάστρα μέσα μας. Η μουντή μας καθημερινότητα, η ρουτίνα, οι κακές ειδήσεις και οι πολλές απαιτήσεις, μας...