Ετικέτα: Φωνές

ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ  ΑΥΤΗΣ… ΓΥΝΑΙΚΑ Η γυναίκα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας     ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΥΠΙΔΗ ( Οὐκ ἦλθον ἐς γῆν Τρῳάδ’, ἀλλ’ εἴδωλον ἦν ) Πίσω απ’ τη...

Πράγματα που έχω περάσει ανά καιρούς με έφεραν σε αυτό το συμπέρασμα που θα σας εξιστορίσω αμέσως, διότι πιστεύω ακράδαντα πως οι περισσότεροι από...

Yπάρχουν φωτιές που από μακριά βγάζουν ζέστη κι από κοντά, κρύο.   * Δεν υπάρχει μια στιγμή διαφορετική. Υπάρχει άλλη μια στιγμή.   * Ο άνθρωπος δεν πάει πουθενά. Όλα...

Σε μυρίζουν στα μπαλκόνια τα ακατοίκητα, ξεχασμένοι βασιλικοί απότιστοι από πέρσι. Στα άνθη σου φώτα παιχνιδίζουν και αρώματα στήνουνε πλεκτάνες. Πώς μπλέξανε μπαχάρια με ξύλα σε...

Γιατί άραγε αγαπήσαμε τα καλοκαίρια; Ίσως για τη γεωμετρική ελευθερία των αισθήσεων, των παραισθήσεων και των διαισθήσεων. Τα καλοκαίρια υπάρχουν εκεί όπου τα ορίζει...

Στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης εδώ και μια εβδομάδα έχει μυρίσει καλοκαίρι. Αυτό το καλοκαίρι που θέλει το μυστρί να ξύνει το χώμα και δάχτυλα...

Δεν στάθηκα ποτέ απέναντί σου. Έκανα βουτιά μέσα σου. Ήξερα εκ των προτέρων την γλώσσα σου...       *** https://www.youtube.com/watch?v=1ej1SI4BRv8&fbclid=IwAR1NfslGfvxu0yt7BtsP6QNqqwbKxOQzBIewvazafmS5zeGyViI2pLikZKI

Κάπου στα πέρατα του κόσμου, ξεχασμένη από την αγάπη του κόσμου, κοιτάς το παραθύρι σου να δεις ξάστερο ουρανό. Συνοφρυωμένα βλέμματα, απελπισμένα αγγίγματα και υγρασιωμένα...

με ύφος σοφιστίκ, μπλαζέ και προσεγμένο πάντοτε φαίνεσαι αγάπη μου ονειρεμένη. σαν κοιτώ όμως εκείνη την φωτογραφία που γελάς μοιάζεις με ευτυχία κι όλα τα χρώματα βγαίνουν με...

Αφόρητα τα καλοκαιρινά μεσημέρια. Να σκάει ο τζίτζικας έξω, ο ιδρώτας ποτάμι και η τσιριχτή φωνή της μητέρας μου να λέει: «Ώρα για ύπνο....