Ετικέτα: Φωνές

Βλέπεις εκείνο το ουράνιο τόξο είναι τα χέρια σου που αγκαλιάζουν τη καρδιά μου και τα τρένα επαγρυπνούν στους σταθμούς δεν διανυκτερεύουν περιμένουν μια λέξη σου ένα δάκρυ μου κυλάει...

Η κακοποίηση. Εκείνη. Εκείνος. Εσύ κι αυτός κι εγώ. Εγώ προτείνω δηλαδή προτείνω να μάθουμε στα παιδιά μας να αγαπούν και να αγκαλιάζουν. να...

Πόσες δεν ξέρουν σήμερα, πώς είναι να τρέμεις από αηδία, πώς γίνεται να σιχαθείς αποτυπώματα δακτύλων;   Πόσες δε στοιχειώνουν σήμερα, αγγίγματα επαναλαμβανόμενων εκπνοών στο δέρμα τους, αρώματα βαριά αναμειγμένα...

Άναψε τα φώτα Κάπου οι μεγάλοι έρωτες περιμένουν Σα νύχτα Ένα απαύγασμα από διάττοντες ήλιους Θα είμαστε άραγε κάποτε άλλοι; Θα φτιάξουμε τότε Απειράριθμους τρόπους να σιωπάς Και δύο χέρια Δύο μόνο...

Εκείνες οι στάλες της χειμερινής βροχής που πρωί πρωί βρήκαν καταφύγιο σε φύλλα ήδη νωπά από τη συνεχή κακοκαιρία, είναι καθρέφτες της σκέψης σου. Μια...

Στο στέρνο της φορά μαργαριτάρια που της είχε αφήσει η γιαγιά της για να τη θυμάται. Ξεχνά στην άκρη του κρεβατιού της διπλωμένο το φουλάρι...

  ««Θέλω να γίνουμε φίλοι. Στο χωριό μου, για να γίνουμε φίλοι πρέπει να πιούμε από το ίδιο ποτήρι και ν’ ακούσουμε το ίδιο...

Θα 'θελα να 'μουν κυριακάτικη μπουγάδα που ακολουθεί τον πρώτο καφέ της μέρας. Σε σκοινιά κρεμασμένη και με μανταλάκια στηριγμένη να μιλώ του θροΐσματος τα...

Σε μια ξένη πόλη ούτε δική μου ούτε δική σου, εκεί σε πρωτοείδα Μπορεί και να με ήξερες από παλιά και απλά να με ξαναβρήκες Και έβρεχε χωρίς...

Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζει βιβλία, αδυνατούσα να με φανταστώ στο ρόλο της πρωταγωνίστριας. Τα τελευταία δε χρόνια, που η όποια...