Ετικέτα: Φωνές

Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου Και ήρθανε και λιώσανε Τα νύχια του αετού από την μοναξιά Και το ράμφος του μονάχος του γύρισε Μοναχός να πεθάνει    έπρεπε αν ήθελα ακόμα να σωθώ αν...

Ένα όλον ψυχής Σε περιμένω σε κάθε γωνιά, σε κάθε πλατεία, σε κάθε τώρα, σε κάθε αύριο, σε όλα τα μετά κι ό,τι υπάρχει ενδιάμεσα,...

Θέλω να έρθω να σε βρω. Να σου διηγηθώ ξανά την ιστορία με άλλα λόγια. Να δεις πως η αλήθεια, δεν είναι λέξη που...

Στο κεφάλι μου βουίζουν οι σκέψεις μου. Προσπαθώ να τις απομονώσω, μα καθίσταται μάταιο. Σμήνη από λέξεις σχηματίζουν προτάσεις που παλεύω να απαρνηθώ. Προτάσεις που μου ανήκουν, που μου μιλούν την αλήθεια μου, που μου δείχνουν αυτή την πορεία που βαθιά μου θέλω να δω.

Από ένα δυσανάγνωστο βιβλίο φιλοσοφίας ή εξειδικευμένο ακαδημαϊκό σύγγραμμα μέχρι και ένα εγχειρίδιο οδηγιών χρήσης μιας καφετιέρας, από την παρακολούθηση μιας ταινίας μέχρι και...

Σε αυτό το συνεχόμενο πήγαιν’ έλα των σκέψεων που όλοι μας κάνουμε θορυβωδώς ή σιωπηλώς, έρχεται η στιγμή που κάποιες -αν όχι όλες- αρχίζουν...

Τι είναι τέχνη; Τι δεν είναι τέχνη; Ποια είναι τα κριτήρια που ορίζουν την έννοια της τέχνης; Το αν ένα έργο αναγνωρίζεται ως τέχνη...