Ετικέτα: Φωνές

μικρό μονόπρακτο για δυο φωνές   Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου* Πρώτη φωνή:  Υπάρχουν κάτι στιγμές που ακόμα και τα όνειρα φτωχαίνουν-   λες και μέσα σε μια θάλασσα φουρτουνιασμένων αναστεναγμών κρύβεται όλη η φαντασία της...

ξανά στον δρόμο, αγάπη μου… Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου Oh, to live on Sugar Mountain With the barkers and the colored balloons You can't be twenty on Sugar Mountain Though...

«Γιατί ζούμε;». Δυο λέξεις οι οποίες όταν συνδυάζονται προκαλούν ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει την ανθρωπότητα από καταβολής κόσμου. Ένα ερώτημα το οποίο επιδέχεται...

Η μπλε περίοδος της ζωής του Χέρμαν Ο άντρας κοιτούσε έξω από το παράθυρο του δωματίου, τα γυαλιά του, ήταν ακουμπισμένα στο γραφείο, τα σεντόνια...

Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου Και ήρθανε και λιώσανε Τα νύχια του αετού από την μοναξιά Και το ράμφος του μονάχος του γύρισε Μοναχός να πεθάνει    έπρεπε αν ήθελα ακόμα να σωθώ αν...

Ένα όλον ψυχής Σε περιμένω σε κάθε γωνιά, σε κάθε πλατεία, σε κάθε τώρα, σε κάθε αύριο, σε όλα τα μετά κι ό,τι υπάρχει ενδιάμεσα,...

Την πρώτη βροχερή μέρα του Σεπτέμβρη, αυτή που σου θυμίζει πως το καλοκαίρι είναι έτοιμο να αποχωρήσει απ’ την αυλαία και να κάνει χώρο...

Θέλω να έρθω να σε βρω. Να σου διηγηθώ ξανά την ιστορία με άλλα λόγια. Να δεις πως η αλήθεια, δεν είναι λέξη που...

Στο κεφάλι μου βουίζουν οι σκέψεις μου. Προσπαθώ να τις απομονώσω, μα καθίσταται μάταιο. Σμήνη από λέξεις σχηματίζουν προτάσεις που παλεύω να απαρνηθώ. Προτάσεις που μου ανήκουν, που μου μιλούν την αλήθεια μου, που μου δείχνουν αυτή την πορεία που βαθιά μου θέλω να δω.

Από ένα δυσανάγνωστο βιβλίο φιλοσοφίας ή εξειδικευμένο ακαδημαϊκό σύγγραμμα μέχρι και ένα εγχειρίδιο οδηγιών χρήσης μιας καφετιέρας, από την παρακολούθηση μιας ταινίας μέχρι και...