Ετικέτα: Γιάννης Λαδάκης
Μέρος Ένατο
η νέα ζωή ήταν σαρωτική ορμητική αφόρητη περιττή αγκάθι βάσανο η νέα ζωή ήταν μια σύγχυση μουντζούρα στους τοίχους χαλασμένος οργασμός η νέα ζωή...
Μέρος Όγδοο
Μέρος Όγδοο
«Σοκαρισμένος ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις μετά τους απροειδοποίητους βομβαρδισμούς που έλαβαν χώρα πριν δυο μέρες στην καρδιά της...
Μέρος Έβδομο
… ζάλη, ένα τοπίο που καταρρέει, το σώμα μου καίει, είναι ολόκληρο μια προσομοίωση πυρκαγιάς, μάτια μισόκλειστα, πρησμένα, σειρήνες ασθενοφόρων κάπου στο βάθος, δεν...
Μέρος Έκτο
«Και τώρα που βρεθήκαμε, τι γίνεται;»
«Τώρα, από τη μια στιγμή στην άλλη, εντελώς ξαφνικά, δεν βαδίζω εντελώς μόνος μέσα σε έναν ωκεανό από μόνους,...
Μέρος Πέμπτο
ο χρόνος σταματά, ο λόγος μπαίνει σε μια ανήκουστη δίνη, μακάρι να γινόταν να δώσει ο χρόνος τα λευκά του διαπιστευτήρια, ο χρόνος σταματά...
Μέρος Τέταρτο
Να είναι η άνοιξη που κάνει τάχα
τόσο όμορφες τις στιγμές που διαδέχονται η μία
την άλλη να παρουσιάζονται σαν ποτέ ξανά να
τις έχει νιώσει έτσι...
Μέρος Τρίτο
«Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι, είμαι Ζάχα Μαραρέα και είναι το δελτίο ειδήσεων των 8. Ακολουθούν οι ειδήσεις σε τίτλους»
Στο τέλος της παράθεσης του...
Μέρος Δεύτερο
«Ρε συ, δεν ξέρω πώς με βλέπουν οι άλλοι. Καταλαβαίνεις. Τι είμαι, ποιος είμαι. Είμαι περισσότερο αυτό που νομίζω ότι βλέπουν οι άλλοι σε...
Μέρος πρώτο
Είναι μέρα. Ξύπνησε παράδοξα ξεκούρδιστη. Δύο πορείες προς τον ήλιο, με την ελπίδα για τον ήλιο. Δύο πορείες με ανάστροφο πείσμα. Κόσμος βαφτισμένος στην...
Top
Το μεσημεριάτικο φως, Νίκος Καρύδης
Το μεσημεριάτικο φως έπεφτε κάθετο
στις βιτρίνες των μαγαζιών
η άσφαλτος
ήταν μια σελίδα γραμμένη με μελάνι μενεξεδί
γεμάτη ιστορίες βαποριών που δεν έχουν πια
όνομα
δεν αγαπούσα τίποτα άλλο
εκτός...
