Ετικέτα: Γιάννης Ρίτσος

Είναι ένα πρόσωπο φωτεινό, σιωπηλό, καταμόναχο σαν ολόκληρη μοναξιά, σαν ολόκληρη νίκη πάνω στη μοναξιά. Αυτό το πρόσωπο σε κοιτάζει ανάμεσα από δυο στήλες ασάλευτο νερό. Και δεν...

(απόσπασμα) Και εσύ έρωτα εκατόφυλλο πορφυρό μου ρόδο που γεννήθηκες μέσα από τις φλόγες, σαν έκαιγαν οι άπιστοι μια νύχτα δίχως σελήνη την Άγια Τράπεζα όπου φύλαγαν οι θνητοί τα μυστικά της...

Ι Θ' αφήσω την λευκή χιονισμένη κορυφή που  ζέσταινε  μ’ ένα γυμνό χαμόγελο   την απέραντη μόνωσή μου. Θα  τινάξω  απ’ τους  ώμους  μου  την  χρυσή   τέφρα  των  άστρων καθώς  τα  σπουργίτια τινάζουν  το...

Τί ὄμορφη ποὺ εἶσαι. Μὲ τρομάζει ἡ ὀμορφιά σου. Σὲ πεινάω. Σὲ διψάω. Σοῦ δέομαι: Κρύψου, γίνε ἀόρατη γιὰ ὅλους, ὁρατὴ μόνο σ᾿ ἐμένα. Καλυμένη ἀπ᾿...