Ετικέτα: Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Κινήσεις που οδηγούν σ’ ένα απλό κρεβάτι πώς να εμπνεύσουν πια; Κρεβάτι χωρίς παραστάτη χωρίς εφιδρώσεις χωρίς εντυπώσεις ένα άδειο στρωμένο πανί μία οθόνη δίχως προβολή και κινήσεις μονοσήμαντες που σημαίνουν μόνο το...

Η σάρκα έγινε σελίδα το δέρμα χαρτί το χάδι έννοια αφηρημένη το σώμα καινούρια θεωρία του ανύπαρχτου. Αλήθεια, πώς να περιγράψω τη φύση όταν μ’ έχει εγκαταλείψει και μονο στην...

Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω πώς κερδίζει πάντα αυτή ενώ χάνουμε εμείς. Πώς οι αξίες γεννιούνται κι επιβάλλονται πάνω σ’ αυτό που πρώτο λιώνει: το...

DUETS: «σαν τελετουργικό τραπεζομάντιλο» Γράφει η Μαρία Πανούτσου    25/7/2019   «Η ανορεξία της ύπαρξης» Δεν πεινάω, δεν πονάω, δε βρωμάω ίσως κάπου βαθιά να υποφέρω και να μην...

__________________________________________________ «Μπορεί και να΄ναι ψυχρότητα όλο το πάθος» σκεφτόμουνα περπατώντας άκρη άκρη στον γκρεμό… σιωπή και μέσα μου πιο άσπρη αχνιστή, γαλακτερή μ΄ακέφαλες τις λέξεις να πλένε να...

Αν σ’ έχει ξεχάσει ο έρωτας εσύ θα τον ξαναθυμηθείς μόλις η ματιά σου αγγίξει τη φύση τις πλαγιές, τα κύματα τα φυλλοβόλα δέντρα που δεν αμφισβητούν ποτέ τις...

Τα μάτια αγαπούν ν΄αφοσιώνονται σ΄ελάχιστες πτυχές του ορατού κόσμου ενώ μέσα το εργαστήρι ερμηνεύει τις εικόνες σε αγγέλους ή σ΄αποχαιρετιστήριες κάρτες με πεύκα. Ταξιδεύουν τα μάτια βιδωμένα στο...

Δεν ύφαινα, δεν έπλεκα ένα γραφτό άρχιζα, κι έσβηνα κάτω απ΄το βάρος της λέξης γιατί εμποδίζεται η τέλεια έκφραση όταν πιέζετ΄από πόνο το μέσα. Κι ενώ η απουσία...

Χωρίζω, αφού είναι ένα ψέμα πια στη ζωή μου η ύπαρξη του μέλλοντος. Από το μέλλον χωρίζω. Ξέρω τα πάντα κάτω απ’ την τεράστια σκιά του θα...

Τι ωραίος που ήταν ο έρωτας! Πολιορκούσε χωρίς ενοχές πολεμούσε χωρίς αιχμές, χωρίς φιλοδοξίες. Λιοπύρι τα μεσάνυχτα καλοκαιριά στον πάγο έρωτας, το αντίθετο του αληθινού έδινε στο πραγματικό ουσία. Ήταν ωραία...