Ετικέτα: Κώστας Ουράνης

Γιατί όλα ήταν σιγή, φως και λουλούδια που έπνιγαν τα πάντα...

Ἄ! Τί ὠφελεῖ νὰ καρτερᾷς ὄρθιος στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ καὶ μὲ τὰ μάτια στοὺς νεκροὺς τοὺς δρόμους στυλωμένα· ἂν εἶναι νὰ ῾ρθεῖ, θὲ νά᾿ ρθεῖ,...

Νά ῾ξερες πῶς λαχτάριζα τὸν ἐρχομό σου, Ἀγάπη ποὺ ἴσαμε τὰ σήμερα δὲ σ᾿ ἔχω νιώσει ἀκόμα, μὰ ποὺ ἔνστικτα τὸ εἶναι μου σ᾿ ἀναζητοῦσεν, ὅπως τὴ...

Γυναῖκες ποὺ σᾶς εἶδα σ᾿ ἕνα τραῖνο τὴ στιγμὴ ποὺ κινοῦσε γι᾿ ἄλλα μέρη· γυναῖκες ποὺ σᾶς εἶδα σ᾿ ἄλλου χέρι μὲ γέλιο νὰ περνᾶτε εὐτυχισμένο· γυναῖκες, σὲ...

Νά ῾ξερες πῶς λαχτάριζα τὸν ἐρχομό σου, Ἀγάπη ποὺ ἴσαμε τὰ σήμερα δὲ σ᾿ ἔχω νιώσει ἀκόμα, μὰ ποὺ ἔνστικτα τὸ εἶναι μου σ᾿ ἀναζητοῦσεν, ὅπως τὴ...

Ἀτσάλινος καὶ σοβαρὸς ἀπάνω στ᾿ ἄλογό του τὸ ἀχαμνό, τοῦ Θερβαντὲς ὁ ἥρωας περνάει, καὶ πίσω του, τὸ στωικὸ γαϊδούρι του καβάλα ὁ ἱπποκόμος του ὁ χοντρὸς...

Δὲν εἶμαι ἐγὼ ποὺ τὴ ζωή σου ἦρθα σὰν ἥλιος νὰ φωτίσω: τὸ φῶς στὰ μάτια μου ποὺ λάμπει δικό σου -καὶ σ᾿τὸ στέλνω πίσω! Τοῦ μαγικοῦ τοῦ κόσμου ἂν...

Κάποιες φορές, σὰ βράδιαζεν ἀργὰ στὴν κάμαρά μας, τ' ὠχρὸ κεφάλι γέρνοντας στὴν ἀγκαλιά μου ἀπάνω καὶ μὲ θλιμμένο ἀνάβλεμμα στυλὰ κοιτάζοντάς με, «θὰ μὲ ξεχάσεις;» ρώταγες...

Δὲν εἶμαι ἐγὼ ποὺ τὴ ζωή σου ἦρθα σὰν ἥλιος νὰ φωτίσω: τὸ φῶς στὰ μάτια μου ποὺ λάμπει δικό σου -καὶ σ᾿τὸ στέλνω πίσω! Τοῦ μαγικοῦ τοῦ κόσμου ἂν...

Δεν ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στηλωμένα: -αν είναι νάρθει, θε να 'ρθεί δίχως να...