Ετικέτα: Λέξεις σε πρόβα

Κάπου στη Μεσόγειο τα μάτια σου αναμετρήθηκαν με το γλαυκό του ορίζοντα και ζαλιστήκανε. Ίλιγγος της ανέγγιχτης απεραντοσύνης. Με ποιου γλάρου φτερό χαράσσεται το πεπρωμένο; Έπεσες να κολυμπήσεις κι...

Σκοτάδι -λέει - είναι η επίκληση της μοίρας προς το φως, να βουτήξει θαρρετά τα χέρια του στο μαύρο όσο να βυθιστεί το πνεύμα στη μέθη...

Κάποτε έκλεισε τα μάτια της –θα ‘τανε ήδη μεσάνυχτα. Ο σφυγμός της, γρήγορος από τις απόρρητες εκρήξεις της νύχτας, πέφτει τώρα σιγά-σιγά. Ένα μικρό, τρυφερό αστέρι,...

Καληνύχτα πολιτεία. Ταξίδεψα πολύ για να βρω τα χνάρια μου στον φτενό κόσμο. Δε μου άξιζε τόση απαντοχή. Ψέματα. Όλοι αξίζουμε ένα φάρο στην ερημιά της...

“ Το ξέρω πως ο καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα, μοναχός στη δόξα και στο θάνατο. Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί. Άφησε με...

Δώσ’ μου το χέρι σου και θα σε μάθω να φυτεύεις λιόδεντρα με θέρμη ανίσκιωτη και πόδια γυμνά κάτω απ’ το βουερό σμήνος των ατσάλινων πουλιών. Θα δεις,...

Εν- δυο-τρία, εν-δυο-τρία. Τρία τα βήματα για το χορό της ζωής –όπως στο βαλς σε ρυθμό ¾: Γεννιέσαι, ζεις, πεθαίνεις. Όχι, όχι, μην ανησυχείς,...

Γυμνά κι ασάλευτα μάτια στραγγίζουν όλο το κόκκινο και γεύονται την άγνωστη ηδονή της αυλαίας. Άνθρωποι ολόγυρα αναπνέουν. Συντονισμένα. Με τα μπαλωμένα ρούχα τους και τις μπαλωμένες σιωπές...

Σκέψου να ταξιδεύαμε μ’ ένα καράβι και να ‘χαμε συνταξιδιώτη την ψυχή μας. Να κρεμότανε λέει από την κουπαστή, άλκιμη κι αγέλαστη κι όλο ν’ ατένιζε τους...

ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ  ΑΥΤΗΣ… ΓΥΝΑΙΚΑ Η γυναίκα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας     ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΥΠΙΔΗ ( Οὐκ ἦλθον ἐς γῆν Τρῳάδ’, ἀλλ’ εἴδωλον ἦν ) Πίσω απ’ τη...