Ετικέτα: Margaret Atwood

Η στιγμή όταν, μετά από πολλά χρόνια Στέκεσαι στο κέντρο του δωματίου σου, Σπίτι, δύο στρέμματα, τετραγωνικό μίλι, νησί, χώρα Ξέροντας τελικά το πώς έφτασες εδώ, Και λες,...

Κρουστή ευωδιά άσπρων ναρκίσσων: Ιανουάριος, χιόνι παντού. Παγώνουν οι σωλήνες απ’ το κρύο. Τα σκαλιά της εισόδου γλιστράνε. Προσοχή! Τη νύχτα το σπίτι τρίζει.   Έμπαινες κι έβγαινες κατά βούληση, όμως...

Στο καμένο σπίτι, τρώω πρωινό. Καταλαβαίνετε: δεν υπάρχει πρωινό, δεν υπάρχει σπίτι Κι όμως, να που είμαι εδώ.   Το κουτάλι που έχει λιώσει ξύνει το μπολ που έχει...

Ταιριάζεις μέσα μου σαν αγκίστρι σε μάτι   αγκίστρι ψαριού ανοιχτό μάτι   (Από τη συλλογή Ανθολογία ποιημάτων: 1965-1975 | Μετάφραση: Έφη Τσιρώνη)

Χειμώνας. Καιρός να φάμε λίπος και να δούμε χόκεϊ. Τα κασσιτέρινα πρωινά, ο γάτος, ένα μαύρο γούνινο λουκάνικο με κίτρινα χουντίνεια μάτια, πηδάει στο κρεβάτι και προσπαθεί ν’...