Ετικέτα: Μαρία Χρονιάρη

Ήταν ο ήχος της φωνής που πρώτα αναγνώρισα. Το γρέζι εκείνο που έβγαινε απ’ τα έγκατα και ανοιχτό και ολόκληρο απλωνόταν, σπάζοντας κάθε τοίχο...

             Δ Ε Λ Τ Ι Ο  Τ Υ Π Ο Υ                  Μαρία...

Κλείνω τα μάτια και συγκεντρώνω όλες τις αναπνοές στα χείλη μου. Όταν τα ανοίγω, ένα αστέρι πέφτει. Το πιάνω και το καρφιτσώνω δίπλα απ’...

Όλα είναι. Υπάρχουν, αλλά όχι εκεί που τα άφησε. Βρίσκονται λίγο πριν ή λίγο μετά. Ίσως αν πρέπει να είναι έτσι ή κάπως έτσι΄...

Σε κοιτώ μέσα από τις σκονισμένες φωτογραφίες στους τοίχους, μέσα από τα παλιά βιβλία που έχουν φτιάξει στο δωμάτιο ουρανό, μέσα από τις λέξεις...

Θέλω να σας μιλήσω γι’ αυτή την γυναίκα. Με τα ξανθοκόκκινα μαλλιά και τα γαλάζια μάτια. Με τα βλέφαρα γεμάτα ρυτίδες στα 24 χρόνια...

Μια θολή πίκρα κολυμπάει στα μάτια μου Μια βαθιά ανάσα πόνου   Τίποτα δεν είναι όπως το άφησες   Κι αν ακόμη μιλάω για εσένα είναι γιατί κανένα αύριο δεν μπορεί   να σε φτάσει   Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ...

Δεν ξέρω πότε σκριβώς γνωριστήκαμε Δεν ξέρω σε ποιο όνειρο σκοτώσαμε τις νύχτες Δεν ξέρω αν ποτέ ζήσαμε το ψέμα μας σε δωμάτια με κόκκινο κύμα Δεν θυμάμαι καν ποια στιγμή αγαπηθήκαμε Απόψε όμως θα κοιμηθεί πάνω στα μαλλιά μου *ΕΓΩ...

Είναι μια χώρα που γεννιέται στο δωμάτιο. Αναδύεται από τα σπλάχνα του μάρμαρου και πιάνεται από τα έπιπλα και τους τοίχους. Γαντζώνεται επάνω στα...

Η σωματική ύπαρξη συνιστά διαλεκτική παρουσία σε διαρκή συνδιαλλαγή με τον κόσμο, μέσα από την οποία προκύπτει και εξελίσσεται η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη....