Ετικέτα: Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς Μες στη μέση της θάλασσας Από μόνο το θέλημα της αγάπης,...

(απόσπασμα) Η ζωή πότε ήταν αληθινά δική μας, πότε είμαστε αληθινά αυτό που είμαστε αληθινά, μονάχοι μας, δεν είμαστε, δεν είμαστε ποτέ παρά ίλιγγος και χάος γκριμάτσες στον καθρέφτη,...

Θυμᾶσαι τὶς νύχτες; Γιὰ νὰ σὲ κάνω νὰ γελάσεις περπατοῦσα πάνω στὸ γυαλὶ τῆς λάμπας. «Πῶς γίνεται αὐτό;» ρώταγες. Μὰ ἦταν τόσο ἁπλὸ ἀφοῦ μ᾿ ἀγαποῦσες    

Είμαι ένας απλός, καθημερινός, αισιόδοξος άνθρωπος. Αλλά, δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα. Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν τη ματιά. Για ν’ αποκαλύπτουν ορίζοντες. Για να...

Όταν συναντάς άγνωστη λέξη ανατρέχω στο λεξικό για την ακριβή σημασία. Πίσω κι εγώ στα θρανία. Ασφυκτικό το πάθος για γνώση. Αν και οι λέξεις δεν είναι ποτέ μονάχα όσα...

Αν δε μου 'δινες την ποίηση, Κύριε, δε θα 'χα τίποτα για να ζήσω. Αυτά τα χωράφια δε θα 'ταν δικά μου. Ενώ τώρα ευτύχησα να 'χω...

Έζησα τα πάθη σα μια φωτιά, τάδα ύστερα να μαραίνονται και να σβήνουν, και μ’ όλο που ξέφευγα απόνα κίνδυνο, έκλαψα γι’ αυτό το τέλος που υπάρχει...

Δεν ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στηλωμένα: -αν είναι νάρθει, θε να 'ρθεί δίχως να...

Κλείσε τα παράθυρα μη βλέπουν οι γειτόνοι, και την πόρτα σφάλισε και σβήσε το κερί. Η αγκαλιά μου πύρωσε σαν το κερί και λιώνει, για σφιχταγκαλιάσματα κι...

— Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι; Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα. — Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία; Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε; Γιατί...