Ετικέτα: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Το κορμί και το σαράκι, Ντίνος Χριστιανόπουλος
μπατιρημένο κουρείο
Σάββατο βράδυ
χωρίς δουλειά
μπατιρημένο κορμί
Σάββατο βράδυ
χωρίς έρωτα
το φιλί
ενώνει πιὸ πολύ
απ᾿ το κορμί
γι᾿ αυτό το αποφεύγουν
οι πιο πολλοί
το γατί μου
δε χορταίνει μόνο με χάδια
θέλει και...
Το ξεγύμνωμα, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Χυδαίος μεσολαβητής η νύχτα πάλι,
με τα γλυκά δολώματα της κόλασης,
μιαν αποτρόπαιη αγκαλιά θα σου προσφέρει,
μιαν αγκαλιά που δε μιλάει, που δε γελάει,
που δε γνωρίζει...
Σε έναν ναύτη, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Θέλω να πέσω στη θάλασσα των ματιών σου
μα δεν ξέρω κολύμπι.
Τάχα θα τρέξεις να με σώσεις
ή θα μ' αφήσεις να πνιγώ;
_________________________________________________________
Απολογισμός της μοναξιάς, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Σπασμένες μέσα μου εἰκόνες ἀνταπόκρισης,
ρήμαγμα μέσα σὲ ξένες ἀγκαλιές,
ἀπελπισμένο κρέμασμα ἀπὸ λαγόνια ξένα.
Πέσιμο ἐκεῖ ποὺ μοναχὰ ἡ μοναξιὰ ὁδηγεῖ:
νὰ ὑποτάξω ἀκόμη καὶ τὸ πνεῦμα...
Το έγκλημα της μοναξιάς, Nτίνος Χριστιανόπουλος
Κάθε που πέφτει επικίνδυνα το βράδυ,
ξυπνάει η φωνή σου μέσα μου και με ρημάζει·
κι όταν η νύχτα όλες τις γλυκιές εικόνες διώχνει,
προβάλλει εντός μου...
Τέλος, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Τώρα ποὺ βρῆκα πιὰ μίαν ἀγκαλιά,
καλύτερη κι ἀπ᾿ ὅ,τι λαχταροῦσα,
τώρα ποὺ μοῦ ῾ρθαν ὅλα ὅπως τὰ ῾θελα
κι ἀρχίζω νὰ βολεύομαι μὲς στὴν κρυφὴ χαρά...
Επέτειος, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Δεν ξέρω τι της έκανες αυτής της καρδιάς
και ξημεροβραδιάζεται με τ’ όνομά σου
όμως εγώ είμαι αδύνατος άνθρωπος,
η σάρκα μου πονάει, θέλει να φάει,
το αίμα...
Ἀναστολή, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ὅ, τι ὀνειρεύτηκα τόσα καὶ τόσα βράδια,
ὅ, τι πεθύμησα μὲ τόση ἀλλοφροσύνη,
ὅ, τι σχεδίασα μὲ τόσο πυρετό,
μόλις σὲ δῶ, γλυκιά μου ἐξουθένωση,
στὰ μάτια καὶ...
Με κατάνυξη, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ἔλα νὰ ἀνταλλάξουμε κορμὶ καὶ μοναξιά.
Νὰ σοῦ δώσω ἀπόγνωση, νὰ μὴν εἶσαι ζῷο,
νὰ μοῦ δώσεις δύναμη, νὰ μὴν εἶμαι ράκος.
Νὰ σοῦ δώσω συντριβή, νὰ...
Απολογισμός της μοναξιάς, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Σπασμένες μέσα μου εἰκόνες ἀνταπόκρισης,
ρήμαγμα μέσα σὲ ξένες ἀγκαλιές,
ἀπελπισμένο κρέμασμα ἀπὸ λαγόνια ξένα.
Πέσιμο ἐκεῖ ποὺ μοναχὰ ἡ μοναξιὰ ὁδηγεῖ:
νὰ ὑποτάξω ἀκόμη καὶ τὸ πνεῦμα...