Ετικέτα: Οδυσσέας Ελύτης
Γυμνός, Iούλιο Μήνα, Οδυσσέας Ελύτης
Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ' ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου που το...
Η Μαρίνα των βράχων, Οδυσσέας Ελύτης
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη – Μα πού γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία...
Η Τοιχογραφία, Οδυσσέας Ελύτης
Έχοντας ερωτευθεί και κατοικήσει αιώνες μέσ' στη
θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση
Ώστε τώρα να μπορώ σε μεγάλο βάθος πίσω τις
γενιές απανωτές όπως αρχίζει ένα βουνό...
Γυμνός, Iούλιο Μήνα, Οδυσσέας Ελύτης
Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ' ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου που το...
Κυριακή, 19, Oδυσσέας Ελύτης
Γαλήνη σαν της Kυριακής που λείπουνε όλοι
σ' ένα δωμάτιο που του αφαίρεσα τα αισθήματα.
Πλανιέται κάποια πιθανότητα θανάτου
υπέροχου με σκαλιστές επάνω στο γυαλί ορχιδέες.
Bοή σε...
Ἡλικία τῆς γλαυκῆς θύμησης, Οδυσσέας Ελύτης
Ἐλαιῶνες κι ἀμπέλια μακριὰ ὡς τὴ θάλασσα
Κόκκινες ψαρόβαρκες μακριὰ ὡς τὴ θύμηση
Ἔλυτρα χρυσὰ τοῦ Αὐγούστου στὸν μεσημεριάτικο ὕπνο
Μὲ φύκια ἢ ὄστρακα. Κι ἐκεῖνο τὸ...
Σῶμα τοῦ καλοκαιριοῦ, Oδυσσέας Ελύτης
Ὢ σῶμα τοῦ καλοκαιριοῦ γυμνὸ καμένο
Φαγωμένο ἀπὸ τὸ λάδι κι ἀπὸ τὸ ἀλάτι
Σῶμα τοῦ βράχου καὶ ῥῖγος τῆς καρδιᾶς
Μεγάλο ἀνέμισμα τῆς κόμης λυγαριᾶς
Ἄχνα βασιλικοῦ...
Σαν σήμερα έφυγε από την ζωή ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης
(2 Νοεμβρίου 1911 - 18 Μαρτίου 1996)
Ό, τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα.
Ό, τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.
Το Μονόγραμμα, Οδυσσέας Ελύτης
VII
Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ
Να κοιτάζομαι...
Το Μονόγραμμα, Οδυσσέας Ελύτης
VII
Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ
Να κοιτάζομαι...
Top
Το δέρμα, Παντελής Μπουκάλας
Το δέρμα γνέφει
Ακουμπάει στα πράγματα και ρέει
Σβήνει στη φλόγα σου
εγείρεται
αγκομαχά
στη μνήμη των χεριών σου αληθεύει
Λύνεται να σ’ ανασάνει
Βγάζει τη γλώσσα στον καιρό
ανταρμένο κι άυπνο
Το...
