Αρχική Ετικέτες Ologramma

Ετικέτα: Ologramma

« τα πρωινά »

Μαρία Πανούτσου « τα πρωινά » ή ψάχνοντας το τραγούδι των πουλιών   Καταγραφή ποιημάτων Από το 2018… 2019 …και  συνεχίζονται καθημερινά   SALUADER Με τον γενικό τίτλο SALUAER παρουσιάζονται οι δημοσιευμένες...

μαγική σκέψη

(magical thinking) Η πεποίθηση του ατόμου ότι οι σκέψεις του μπορούν να επηρεάσουν τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω του. Αποτελεί συνήθως γνώρισμα των παιδιών...

Gallery’s Depot |Lola Nikolaou Gallery

Gallery’s Depot έργα καλλιτεχνών – συνεργατών της γκαλερί ΟΛΑ ΣΕ ΕΙΔΙΚΗ ΤΙΜΗ Έως και την Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020 Β. Αλεξάνδρου_Δ. Αμελαδιώτης_ Γ. Βαβάτσης_ Λ.Βασιλειάδη_Λ. Βενιέρη_ Θ. Γκατζούλη_ Κ. Δαμουλάκης_Θ. Δάπης_...

Σχήματα και Πλήθη, Αποστόλης Ηλιόπουλος

Ακουμπώ το δάχτυλο στη μεμβράνη της θάλασσας κι αμέσως σχηματίζονται κύκλοι και τετράγωνα – περιστέρια κάτω από βαριά σύννεφα. Βαμβάκι έλεγε η γιαγιά μου πληγώνεται και ματώνει μα είναι απλώς βαμβάκι. Πολλά μαζί...

Τη νύχτα η πορτοκαλιά σου κόμη εφώτιζε, Ιβάν Γκολ

Τη νύχτα η πορτοκαλιά σου κόμη εφώτιζε τον γέρικο πύργο τ' ουρανού ψηλά ίσαμε γύρω απ' τον πλανήτη Κρόνο με ρούμι οι άγγελοι μεθυσμένοι στέγνωναν εκεί τα μάλλινα...

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, Χρήστος Αρμάντο Γκέζος

Πεθύμησα μια ντομάτα κομμένη στα τέσσερα κάτω από ένα αυγουστιάτικο φεγγάρι. Μα είχα ξεχάσει πως Αύγουστο πέθανα Αύγουστο γεννήθηκα. Στο ενδιάμεσο σαπίσαν τα φεγγάρια. Πεθύμησα ένα τραγούδι στην παραλία...

Ποτέ και Πάντα, Σιγούρος Μαρίνος

Μην πεις πως θε να μ’ αγαπάς αιώνια, σαν δεν ξέρεις ποιοι σπόροι πέφτουν στην ψυχή κι αγάπες νέες ανθίζουν· μην πεις πως θα λησμονηθώ, κι...

«Αυτή η γλώσσα των ξύλων πόσο μου πάει»

DUETS « Αυτή η γλώσσα των ξύλων πόσο μου πάει »   «Αυτή η γλώσσα των ξύλων πόσο μου πάει»   γράφει η Μαρία Πανούτσου 16/07/2020 Σήμερα στα Duets Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος-  Ποίηση Μαρία...

Μέσα σου η Γη, Pablo Neruda

Μικρό μου τριαντάφυλλο, ρόδο μου μικρό, κάποιες φορές, μικροσκοπικό κι ολόγυμνο, μοιάζεις ότι στο χέρι μου χωράς, κι ότι στη χούφτα μου θα σε κλείσω και θα σε φέρω στο στόμα μου, όμως ξαφνικά τα...

|Frida Kahlo

Μη μου δίνεις σημασία... Έρχομαι από άλλο πλανήτη Ακόμα βλέπω ορίζοντες, εκεί που τραβάς όρια...  

Top

Εμείς κι η θάλασσα.

Γιατί άραγε αγαπήσαμε τα καλοκαίρια; Ίσως για τη γεωμετρική ελευθερία των αισθήσεων, των παραισθήσεων και των διαισθήσεων. Τα καλοκαίρια υπάρχουν εκεί όπου τα ορίζει...