Ετικέτα: Ologramma

Το ξέρεις, να σε ξαναχάσω πρέπει και δεν μπορώ. Σαν καλoστοχευμένη βολή με ξεσηκώνει κάθε έργο, κάθε κραυγή ως και η αλμυρή ανάσα που ξεχειλίζει απ’ τους μόλους...

Καμιά φορά ζηλεύεις κάτι πρόσωπα που δε σ' αφήνουν ούτε ν' αναπνεύσεις, μόνο επιμένουν να σου δείχνουν την ασκήμια σου, τη μαλθακότητα που πάντα σε προδίδει.   Μα όταν...

Ο άντρας Καπνίζει Στο δωμάτιο Υπάρχουν Άλλη μια γυναίκα Και τρεις άντρες Ο άντρας δεν τους Δίνει σημασία Συνεχίζοντας το Ταξίδι Με το Μυαλό του Καπνίζει αριμανιως Η στάχτη Από το τσιγάρο Χαϊδεύει Τον ιδρωμένο του Αγκώνα Τρομάζει μα Δεν καίγεται Η στάχτη μέχρι...

Μαρία Πανούτσου « τα πρωινά » ή ψάχνοντας το τραγούδι των πουλιών Καταγραφή ποιημάτων Από το 2018…2019 …και συνεχίζονται καθημερινά   ΠΕΤΩ [ΕΤΩ ΠΕΤΩ ΠΕΤΩ ΠΕΤΩ ΠΕΤΩ ΠΕΤΩ Δυό Λόγια   Τα «ΤΑ...

Δελτίο Τύπου   Δύο σημαντικές επανεκδόσεις από τον Μάνο Κοντολέων και τις Εκδόσεις Πατάκη Ο Μάνος Κοντολέων είναι ο πλέον χαρακτηριστικός σύγχρονος Έλληνας συγγραφέας που με σταθερή...

             Δ Ε Λ Τ Ι Ο  Τ Υ Π Ο Υ                  Μαρία...

Να χάνεις. Πρόσωπα και στιγμές. Αυτόν, αυτή που κάθονταν στην καρέκλα με το κόκκινο κάλυμμα. Με το γέλιο που σε ανακούφιζε. Με όλα όσα...

Το βασίλεμα που πέφτει,μαλακό κι αργό σαν χάδι, δεν είν΄άγγελμα, μονάχα ,των ονείρων που θα’ρθούν: όλων όσων θα πεθάνουν είναι σύμβολο το βράδυ κι όλων όσων θα...

Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα και θάβγω στους δρόμους όπως και χτες. Και δεν θα συλλογιέμαι παρά ένα κομμάτι απ' τον πατέρα κι ένα κομμάτι απ΄τη θάλασσα -...

Βράδυ. Σκοτεινό δωμάτιο. Η μουσική δυνατά. Όλοι κοιμούνται. Δυο κοιτιούνται, αγκαλιάζονται, φιλιούνται· Και φεύγουν   Βράδυ. Σκοτεινές σκάλες. Ησυχία. Ήμασταν οι μόνοι ξύπνιοι. Αγγιχθήκαμε, φιλιθήκαμε, γυμνωθήκαμε και σε κάτι σκαλοπάτια άχαρα αφήσαμε τα παιδιά μας.