Αρχική Ετικέτες Ologramma

Ετικέτα: Ologramma

SALUADE Α΄

Μαρία Πανούτσου SALUADE Α΄     12     ΑΝΑΦΟΡΑ Β΄     Θα ξαναρχίσω απ’ τα πρώτα χνάρια τα πρώτα ξύσματα νυχιού. Δίνες λαξεμένες με άμμο και γύρω αφρός.   Ψηλά, οι φτερωτές υπάρξεις την αλήθεια...

Καλλιρρόη Παρρέν

Η πρώτη ελληνίδα φεμινίστρια, η πρώτη ελληνίδα δημοσιογράφος και εκδότρια, η πρώτη ελληνίδα που ζήτησε την κατοχύρωση του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι για...

Απουσία, Pablo Neruda

Σε έχω μετά βίας αφήσει, είσαι μέσα μου, κρυσταλλένια, ή τρέμοντας, ή με ανησυχία, πληγωμένη από μένα, ή κυριευμένη από αγάπη, όπως όταν τα μάτια σου κλείνουν μπροστά στο...

Ο επιτάφιος και ο επί πόλεως θρήνος…, Αλέξανδρος Αδαμόπουλος   

Το έχουμε όλοι μας περί πολλού το Πάσχα των Ελλήνων. Δικαίως άλλωστε· γιατί όχι; Είναι και αυτό -ή μάλλον είναι κατ’ εξοχήν- μια νεοελληνική...

«σαν πεισματάρικο φιλί»

Ο Αγιότατος Έρως «σαν πεισματάρικο φιλί» Γράφει η Μαρία Πανούτσου.   20/04/2019   Γκρίζος ουρανός. Οι άνθρωποι περπατούν μαζεμένοι. Αναμένω την άφιξή σου. Τηλέφωνα δεν σηκώνω. Μαρία Πανούτσου     Ο Αγιότατος Έρως σήμερα φιλοξενεί (ερωτική)...

 Απόγευμα σε πόλη γαλλική-2, Κώστας Μαυρουδής

Στο πάρκο με συνάντησε το συννεφάκι τού Γκολουάζ. Αιωρούνταν πάνω απ’ την υγρασία των θάμνων. Πού πας, του λέω, και συνέχισα το βροχερό περίπατο....

Το βιβλίο της Κατερίνας, Αύγουστος Κορτώ

Αν αντέχεις να σου πιέζουν την καρδιά δυο χέρια συγγραφικά, να την πιάνουν, να τη ζορίζουν, να τη βγάζουν στο φως να δει την...

II, Μανώλης Αναγνωστάκης

«Το κάθε τι τελειώνει μια μέρα», «Τώρα είναι πια πολύ αργά» Ή «Ν’ αποφασίσουμε χωρίς αναβολή» κι άλλες τέτοιες πολλές αοριστίες. Φυσούσε απ’ το σπασμένο τζάμι....

«Θα’ ρθει μια μέρα…»

Duets  «Θα’ ρθει μια μέρα…» γράφει η Μαρία Πανούτσου 18/04/2019       Duets Στον Ζυγό και οι δύο ή ένα παιχνίδι για δύο Η συνύπαρξη δυο ανθρώπων είναι δύσκολη. Ίσως η συνύπαρξη στο...

Όταν σε δαγκώνω, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

  Όταν σε δαγκώνω, το αίμα σου έρχεται στο στόμα μου· κι έπειτα εξανεμίζεται στις γαλάζιες σου φλέβες.    

Top

Γυναίκα μήλο σάρκινο, Pablo Neruda

Γυναίκα, μήλο σάρκινο και άρωμα από φύκια, γυναίκα από πηλό και φως κι ολόγιομο φεγγάρι, τάχα ποια λάμψη σκοτεινή βγαίνει απʼ τις κολόνες σου και ποια πανάρχαιη νυχτιά σε σένα αγγίζει...

Koμοτηνή