Ετικέτα: Ποίηση

Υπομονή. Δεν τελείωσαν όλα. Σ'αυτή τη ζωή δεν τελειώνουν όλα Ούτε σε μια μέρα Ούτε σε μια ζωή.

“Τόσα φιλιά- μα δίχως χείλη/ τόσες αφές- μα δίχως χέρια τόσοι φρουροί- μα δίχως πύλη/ τόσες ειδήσεις- δίχως περιστέρια  τόσοι αγώνες- δίχως μάχη/ τόσες μαγείες- δίχως...

Μπορείς να γνωρίσεις ένα πρόσωπο όταν τα χείλια σου… ανακαλύπτουν τις αλλεπάλληλες επιφάνειες που σώρευσαν οι καιροί. Μα έπειτα δεν σου φτάνει. Έπειτα θες να βρεις όλες τις μικρές φλέβες καθώς...

Ένα κερί αρκεί. Το φως του το αμυδρό αρμόζει πιο καλά, θάναι πιο συμπαθές σαν έρθουν της Aγάπης, σαν έρθουν η Σκιές. Ένα κερί αρκεί. Η κάμαρη...

Τα ποιήματα που έζησα στο σώμα σου σωπαίνοντας, θα μου ζητήσουν, κάποτε, όταν φύγεις, τη φωνή τους.   Δεν σου τηλεφωνώ. Σε σωπαίνω. Σε είμαι. Τις νύχτες, όταν αδειάζουν τα πάρκα, μιλώ...

Θα σχεδιάσω το αποτύπωμα των χεριών μου απάνω στους κροτάφους σου.   Ύστερα θα σε ντύσω με τις πιο απλές λέξεις.   Αυτό είν' όλο κι όλο το σχέδιό μου.

Με την αφή το θειάφι γίνεται χρυσάφι, θεόπτες πάλι από τύχη· έξω το φως φθείρεται, αργεί η θύελλα να ξεσπάσει έλα εδώ, χώμα, κοντά στα μεγάλα ψέματα, στα...

Θα σε αγαπώ... ...μέχρι που θα πάψουν για πάντα οι βροχές. Μέχρι που δεν θα ξαναβγεί ποτέ ο ήλιος. Όταν περπατάω, περπατάς δίπλα μου. Όταν κάθομαι, κάθεσαι δίπλα...

Για σένα στις επιθυμίες μου λόγος δεν γίνεται ποτέ. Δεν σε προέβλεψαν ποτέ τα όνειρά μου Οι προαισθήσεις μου ποτέ δεν σε συνάντησαν. Ούτε η φαντασία μου. Κι όμως μια ανεξακρίβωτη...

Ο Νίκος Εγγονόπουλος γεννιέται στην Αθήνα το 1907 ή το 1910. Υπήρξε ζωγράφος, ποιητής, ενώ ασχολήθηκε και με τη σκηνογραφία. Βέβαια, όπως οι περισσότεροι...