Ετικέτα: Ποίηση

Αν είδες ποτέ στη μέση του δρόμου δυο ανθρώπους να τους πηγαίνουν με χειροπέδες δεν αποκλείεται ο ένας να ήμουν εγώ που με ξαναστέλναν εξορία. Και κείνο το...

Μέσα στον φόβο και στες υποψίες, με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια, λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο τον κίνδυνο που έτσι...

Είμαστε κι εμείς, μια σπιθαμή τόπος και μια χούφτα άνθρωποi έξω από τη μνήμη του κόσμου. Η ιστορία πέρασε κι απ’ εδώ.   Σαν τεράστιο ζώο πέρασε η ιστορία...

Είμαι ασημένιος και ακριβής. Δεν έχω προκαταλήψεις. Ό,τι κι αν δεις, το καταπίνω αμέσως, Ακριβώς όπως είναι, αθάμπωτο από αγάπη ή απέχθεια. Δεν είμαι...

Θα γελάσεις απ’ τα βάθη των χρυσών σου ματιών είμαστε μες στο δικό μας κόσμο Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει Τα πιο...

Εγώ θέλω να σε παίρνω τηλέφωνο και να μην ξέρω τι θα σου πω, αλλά να μη με νοιάζει. Εγώ θέλω να μου μιλάς...

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια, δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες. Μόνο γιατί με...

__________________________________________________ «Μπορεί και να΄ναι ψυχρότητα όλο το πάθος» σκεφτόμουνα περπατώντας άκρη άκρη στον γκρεμό… σιωπή και μέσα μου πιο άσπρη αχνιστή, γαλακτερή μ΄ακέφαλες τις λέξεις να πλένε να...

Έχοντας ερωτευθεί και κατοικήσει αιώνες μέσ' στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση Ώστε τώρα να μπορώ σε μεγάλο βάθος πίσω τις γενιές απανωτές όπως αρχίζει ένα βουνό...

Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ' ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου που το...