Ετικέτα: Ποίηση

Τυχαία ώρα. Τυχαία πλατεία. Τυχαία Ελλάδα. Πάντως Κυριακή, τότε που δέεσαι το χρόνο να ειρηνέψει. Στα παγκάκια, μισοί να κάθονται, μισοί ανεβασμένοι. Αλβανοί. Τώρα...

Μείναν τα χέρια μου πάνω από σένα καθώς τα γεφυρότοξα πάνω απ’ το πόταμι που έσβησε. Μήτε ο χάρτης δείχνει το ποτάμι πια μήτε η μνήμη μου εσένα. Όμως...

Στο πάρκο με συνάντησε το συννεφάκι τού Γκολουάζ. Αιωρούνταν πάνω απ’ την υγρασία των θάμνων. Πού πας, του λέω, και συνέχισα το βροχερό περίπατο....

Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νά βρω τα παράθυρα. - Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. - Μα τα παράθυρα...

Δυνάμεις καταστολής Στους δρόμους Περιφρουρούν πινιάτες Πυροβολούν μπαλόνια Συλλαμβάνουν Ξυλοπόδαρους Παιδιά χοροπηδούν Και διαδηλώνουν Για την κατάργηση Της ενηλικίωσης.

Χορέψαμε Γραμμές και όνειρα στα φώτα της νυχτερινής αγκάλης άνοιξη διάχυτη στη γαλήνη των πάρκων Ουρανός καθάριος γυμνός από ξέρες και λάσπη Ακούμε τους ήχους τα κλαδιά που ακινητύν την...

'Ολη τη νύχτα κοιμήθηκα μαζί σου κοντά στη θάλασσα, στο νησί. 'Ησουν άγρια και γλυκιά ανάμεσα στην ηδονή και στον ύπνο ανάμεσα στη φωτιά και στο νερό. 'Ισως...

Μαζί μου σε κοιμίζω τις νύχτες, Κατάσαρκα σε φορώ σα μια φανέλα μάλλινη. Τρίβεσαι στο κορμί, μου το ανάβεις. Μόνος, μ' εξαντλημένη φαντασία. Θηρία πια με τριγυρνούν. Τη νύχτα...

Θυμᾶμαι, νύχτα ἦταν βαθειά, μὰ ἡ μέρα κόντευε νὰ φτάσει, καθὼς κινήσαμε μαζί, γιὰ νὰ χαθοῦμε μὲς στὴν πλάση... Και σ᾿ ὅσα πέσαμε κακά, παγίδες, λάθη, πλάνες, πάθη, κανένας μας...

Όταν βλέπεις τα μάτια μου να σκοτεινιάζουν κι ακούς το αίμα στις φλέβες μου να κατεβαίνει βουϊζοντας. Όταν αντί να μιλήσω βλέπεις σφαγμένα πουλιά να φράζουν το στόμα μου κι...