Ετικέτα: Ποίηση

Φθινοπώριασε…Προς τι όμως η ανάγκη για παντοτινό ήλιο; Εμείς είμαστε στρατευμένη στην ανακάλυψη του θείου φωτός… Μακριά από τους ανθρώπους που φθίνουν με τις εποχές… Φθινόπωρο… Η βάρκα...

Όταν δεν μπορώ να κοιτάξω το πρόσωπό σου κοιτάζω τα πόδια σου. Τα πόδια σου οστέινα τόξα, τα δυνατά μκρά σου πόδια. Ξέρω πως σε στηρίζουν, και το γλυκό...

Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου, μη χάσεις το θάρρος σου. Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου, είναι να ‘χει καρδιά. Μα η...

Δε σε γνωρίζει ο ταύρος, ούτε η συκιά, ούτε τα άλογα, ούτε τα μυρμήγκια του σπιτιού σου. Δε σε γνωρίζει το παιδί ούτε το σούρουπο γιατί για...

Γύρισα πίσω, ξανάζησα, Ξανάκαμα τα βήματά μου. Ξεγύμνωσα τη σάρκα μου, έγινα θέαμα, Να με βλέπουν οι άνθρωποι, να με κοιτούν τα ζώα Και να φοβούνται, να τρέμουν...

Το κουδούνι της εξώπορτας χτυπούσε επίμονα, εγώ αργοπορούσα ν' ανοίξω, απολαμβάνοντας όπως πάντα την αγωνία μου. Όταν άνοιξα ένας νέος στεκόταν έξω. "Είσαι ο Αρθούρος Ρεμπώ απ΄τη Σαρλεβίλ,...

Νηστεύει ἡ ψυχή μου ἀπὸ πάθη καὶ τὸ σῶμα μου ὁλόκληρο τὴν ἀκολουθεῖ. Οἱ ἀπαραίτητες μόνο ἐπιθυμίες - καὶ τὸ κρανίο μου ὁλημερὶς χῶρος μετανοίας ὅπου ἡ προσευχὴ...

Πῶς δοκιμάζουν τὰ ὄργανα οἱ μουσικοὶ πρὶν ἀπὸ ἔναρξη συναυλίας ἔτσι κι ἐγὼ τώρα χειριζόμενος λέξεις εὐαισθητισμὸς εὐαισθησία αἰσθητισμὸς εὐαισθησία καὶ αἰσθητῆς τὸ εὐαίσθητον εὐαισθησιακὸς εὐαισθησιάζομαι εὐαισθησιασμὸς εὖ καὶ...

Όμοιος με τους θεούς μου φαίνεται πως είναι αυτός ο άντρας που απέναντί σου κάθεται κι από σιμά τη φωνή σου τη γλυκιά στοχαστικά ακούει και το ερωτιάρικό...

Υποφέρω μέσα στην κουβέρτα της σιωπής που υπολείπεται.   Στον απόηχο της απόστασης ο χρόνος μας έγινε σίδερο, έγινε μαύρο αίμα το μεσημέρι του ήλιου, η ώρα που τα μάτια μου έπηξαν μέσα στο ξεραμένο αλάτι, ένα νεκρό...