Ετικέτα: Ποίηση
Προσπάθειες διαλόγου, Τίτος Πατρίκιος
Κι άκουσα τότε μια φωνή
«θέλω επιτέλους να μιλήσουμε
χωρίς προσχήματα και συγκαλύψεις
να μιλήσουμε ανοιχτά
για σένα, για μένα, για όλους».
«Κι εγώ το θέλω από καιρό, είπα
όμως...
“Αγέννητη Γη” της Μαρίας Χρονιάρη
Εκεί που φέγγει… η επιθυμία φθίνει…
Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου
Αναρωτιέμαι, ώρες- ώρες, αν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε στον κόσμο δίχως το παιχνίδι των ρόλων…
Όπως έγραψε...
Τα παράθυρα, Οδυσσέας Ελύτης
Είμαι ένας απλός, καθημερινός, αισιόδοξος άνθρωπος.
Αλλά, δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα.
Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν τη ματιά.
Για ν’ αποκαλύπτουν ορίζοντες.
Για να...
Δύο νέοι, 23 έως 24 ετών, Κωνσταντίνος Καβάφης
Ἀπ’ τὲς δεκάμισυ ἤτανε στὸ καφενεῖον,
καὶ τὸν περίμενε σὲ λίγο νὰ φανεῖ.
Πῆγαν μεσάνυχτα— καὶ τὸν περίμενεν ἀκόμη.
Πῆγεν ἡ ὥρα μιάμισυ ˚ εἶχε ἀδειάσει
τὸ καφενεῖον...
Επαμεινώνδας Χ. Γονατάς
Ε. Χ. Γονατάς: «Πιστεύω ότι ένας αληθινός συγγραφέας αποκλείεται να είναι ρατσιστής
και οτιδήποτε άλλο, και μη δημοκράτης».
Η Άνοιξη (Ε. Χ. Γονατάς)
«Ανέβηκα τα σκαλοπάτια...
Ένας Βαθύς Μαύρος Ύπνος, Paul Verlaine
Ένας βαθύς, μαύρος ύπνος
πέφτει απάνω στη ζωή μου.
Κάθ' ελπίδα μου, κοιμήσου.
Κάθε αποθυμιά μου κοιμήσου.
Τίποτε δε βλέπω πια,
χάνονται όλα μες στη λήθη
το καλό και το...
Η περιφραστική πέτρα, Κική Δημουλά
Μίλα.
Πὲς κάτι, ὁτιδήποτε.
Μόνο μὴ στέκεις σὰν ἀτσάλινη ἀπουσία.
Διάλεξε ἔστω κάποια λέξη,
ποὺ νὰ σὲ δένει πιὸ σφιχτὰ
μὲ τὴν ἀοριστία.
Πές:
«ἄδικα»,
«δέντρο»,
«γυμνό».
Πές:
«θὰ δοῦμε»,
«ἀστάθμητο»,
«βάρος».
Ὑπάρχουν τόσες λέξεις ποὺ ὀνειρεύονται
μιὰ σύντομη,...
Όσα γράφονται τώρα, Ανθολόγιο Ελλήνων ποιητών και συγγραφέων
Ένα σπουδαίο συλλογικό έργο 790 σελίδων, διατίθεται δωρεάν σε όλους τους αναγνώστες. Ο πρώτος τόμος του «ΣυνΠοιείν» 2017, με τίτλο «Όσα γράφονται τώρα», ολοκληρώθηκε...
Σε σκέφτομαι, χωρίς σκοπό, έτσι, Γιώργος Βέης
Είναι οι μουσικοί που γέρασαν
και ξέχασαν τις σωστές παύσεις,
σκύβουν, μετρούν τους χρόνους με βιάση,
τα χέρια τους δεν αφήνεται πια μια γυναίκα.
Είναι οι μουσικοί που...
Έρωτας, Τάσος Λειβαδίτης
Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ’
[τον εαυτό τους,
δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα,
[γδαρθήκανε
σαν δύο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή αλλό
[φρονες, ματωμένοι
βγάλανε...