Ετικέτα: Ποίηση
Ερωτικό, Νίκος- Αλέξης Ασλάνογλου
Χορέψαμε
Γραμμές και όνειρα στα φώτα της νυχτερινής αγκάλης
άνοιξη διάχυτη στη γαλήνη των πάρκων
Ουρανός καθάριος
γυμνός από ξέρες και λάσπη
Ακούμε τους ήχους
τα κλαδιά που ακινητοποιούν την...
Τάσος Λειβαδίτης: Ο ποιητής της μνήμης, της ήττας, της μάταιης ύπαρξης,...
Τιμήθηκε με: Το πρώτο βραβείο ποίησης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στη Βαρσοβία (1953), το πρώτο βραβείο ποίησης του Δήμου Αθηναίων (1957), το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1976), το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1979). Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Ρωσικά, Κινέζικα, Σουηδικά, Σερβικά, Ουγγρικά κ.α. Επίσης, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Συγγραφέων». Πέθανε στις 30 Οκτωβρίου 1988 αφήνοντας μας ως κληρονομιά, πάνω από είκοσι ποιητικές συλλογές-θησαυρούς.
Ο πυρετός της χαράς, Μίλτος Σαχτούρης
Ηλεκτρικές κουρτίνες σ’άλλη εποχή
ηλεκτρικοί πολυέλαιοι
δύο πρωινά παράθυρα
δύο μάτια φωτισμένα
η σκιά τ’ανθρώπου διαβαίνει
μέρα να’ναι για νύχτα
κι η φωνή: Μην τρέχεις, μη φεύγεις
σ’αγαπώ
la voix du reve.
Τη σκιά σου σμιλεύω, Pedro Salinas
Τη σκιά σου σμιλεύω.
Της έχω ήδη αφαιρέσει τα χείλη,
τα κόκκινα και σκληρά: έκαιγαν.
Θα σ' τα 'χα φιλήσει
πολύ περισσότερο.
Ύστερα σταματάω τα μπράτσα σου,
τα σβέλτα, τα...
Ήρθες όταν εγώ, Μανόλης Αναγνωστάκης
Ήρθες όταν εγώ δεν σε περίμενα. Σαν κάθε νύχτα
Καίοντας την ανάμνηση πικρών θανάτων
Ανημποριά των γηρατειών, τρόμος της γέννησης,
Σε τρώγλες σκοτεινές, στην αγκύλη της ηδονής
Πέρα...
Φαντασία, Γιάννης Σκαρίμπας
Νά ναι σα να μας σπρώχνει ένας αέρας μαζί
προς έναν δρόμο φιδωτό που σβει στα χάη,
και σένα του καπέλου σου πλατειά και φανταιζί
κάποια κορδέλα...
Το καλοκαίρι, Κωστής Παλαμάς
Απ’ το κανάλι οι πάσαρες με τ’ απλωτά πανιά
γυρίζουν πρίμα,
μας φέρνουν τα ζακυθιανά λουλούδια τ’ ακριβά,
το πέρασμά τους γλύκανε κι εσένα, πικρό κύμα!
Και πιο...
Η άσεμνη πόλη, Μίλτος Σαχτούρης
Η βροχή μας κάρφωσε πάνω στα τζάμια
άγρια θηριοτροφεία μπροστά μας ξεκαρδίζονται
η άσεμνη πόλη.
Τύψεις, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Όσο περνούν οι μέρες και μακραίνει
η ηλικία της σεμνότητας, αισθάνομαι
τις ανεπαίσθητες ραγισματιές εντός μου
από νύχτα σε νύχτα να πληθαίνουν:
δρόμοι που πήρα με χαμηλωμένα μάτια,
φώτα...
Ἡ χρησιμότητα τῆς ἀπειλῆς, Νίκος Καρούζος
Ἔχουν ἀρχίσει νὰ μὲ κυκλώνουν ἐπικίνδυνα οἱ ὧρες.
Ἀκούω τὰ φυλλώματα σήμερα
γίνηκαν ἀνήσυχα χορικά.
Πρέπει νὰ ζήσω τὶς ἀντίστροφες δυνάμεις.
Ὢ καρδιά μου - τρομαχτικότερη σελήνη!