Ετικέτα: Ποίηση
Σκύβω τα βράδια, Pablo Neruda
Σκύβω στα βράδυα τραβώ τα περίλυπα δίχτυα μου
στους ωκεανούς των ματιών σου.
Εκεί ξαπλώνει και καίγεται στην πιο ψηλή φωτιά
η μοναξιά μου που κουνάει τα...
Ψυχή Απούσα, Federico Garcia Lorca
Δε σε γνωρίζει ο ταύρος, ούτε η συκιά,
ούτε τα άλογα, ούτε τα μυρμήγκια του σπιτιού σου.
Δε σε γνωρίζει το παιδί ούτε το σούρουπο
γιατί για...
Λυπιού, Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Τα ποιήματα αποτυχαίνουν
όταν αποτυχαίνουν οι έρωτες.
Μην ακούτε τι σας λένε
θέλει ερωτική θαλπωρή
το ποίημα για ν’ αντέξει
στον κρύο χρόνο…
Έναν τόπο επινόησα
για να πηγαίνω όταν είμαι...
Άλμπατρος, Charles Pierre Baudelaire
Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί,
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.
Και...
Το Μονόγραμμα, Οδυσσέας Ελύτης
ΙΙΙ.
Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες...
Στροφές, Μαρία Πολυδούρη
Στο πλαίσιο του παράθυρου προβάλλει
το πάρκο πρωινό’ δε φέγγει ακόμα.
Αχ, πόσες υποσχέσεις δε μοιράζει
της εαρινής αυτής αυγής το στόμα
που σ’ένα απλό χαμόγελο χαράζει.
Και κατοικεί...
Η ζωή σε πρόζα, Eugenio Montale
(12 Oκτωβρίου 1896 - 12 Σεπτεμβρίου 1981)
Είναι γεγονός ότι η ζωή δεν εξηγείται
ούτε από τη βιολογία
oύτε από τη θεολογία.
Η ζωή έχει βάθος
ακόμη κι όταν...
Ολόγραμμα Ερωτικό, Γιώργος Ρούσκας
Λογίζεται. Μονολογεί:
Συνταιριάζω τις νύχτες μακριά σου
τα φωτεινότερα αστέρια
ώσπου να γίνουν γράμματα
να σχηματίσουν στη σειρά
με νέον τ’ όνομά σου
τη μια με κεφαλαία,
την άλλη με μικρά.
Θροΐζουν...
“Το Καλοκαίρι” μέσα από τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη
Το πλούσιο έργο του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη (Αλεπουδέλη) (1911-1996) είναι γεμάτο στίχους για την Ελλάδα, τη θάλασσα, τον ήλιο, τον κόσμο, τον έρωτα,...
Πέρασα, Κική Δημουλά
Περπατῶ καὶ νυχτώνει.
Ἀποφασίζω καὶ νυχτώνει.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη.
Ὑπῆρξα περίεργη καὶ μελετηρή.
Ξέρω ἀπ᾿ ὅλα. Λίγο ἀπ᾿ ὅλα.
Τὰ ὀνόματα τῶν λουλουδιῶν ὅταν μαραίνονται,
πότε πρασινίζουν οἱ λέξεις...