Ετικέτα: Ποίηση

— Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη – Μα πού γύριζες Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους Γύμνωσε την επιθυμία...

Aπό τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη. Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα: δεν έλυσα κανένα. Oύτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν πλάι στα παιδικά μου χρόνια: έχω...

Σκύβω στα βράδυα τραβώ τα περίλυπα δίχτυα μου στους ωκεανούς των ματιών σου. Εκεί ξαπλώνει και καίγεται στην πιο ψηλή φωτιά η μοναξιά μου που κουνάει τα...

Δε σε γνωρίζει ο ταύρος, ούτε η συκιά, ούτε τα άλογα, ούτε τα μυρμήγκια του σπιτιού σου. Δε σε γνωρίζει το παιδί ούτε το σούρουπο γιατί για...

Τα ποιήματα αποτυχαίνουν όταν αποτυχαίνουν οι έρωτες. Μην ακούτε τι σας λένε θέλει ερωτική θαλπωρή το ποίημα για ν’ αντέξει στον κρύο χρόνο… Έναν τόπο επινόησα για να πηγαίνω όταν είμαι...

Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης, που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί, καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις. Και...

ΙΙΙ. Έτσι μιλώ για σένα και για μένα Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω  Να μπαίνω σαν Πανσέληνος  Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες...

Στο πλαίσιο του παράθυρου προβάλλει το πάρκο πρωινό’ δε φέγγει ακόμα. Αχ, πόσες υποσχέσεις δε μοιράζει της εαρινής αυτής αυγής το στόμα που σ’ένα απλό χαμόγελο χαράζει. Και κατοικεί...

(12 Oκτωβρίου 1896 - 12 Σεπτεμβρίου 1981) Είναι γεγονός ότι η ζωή δεν εξηγείται ούτε από τη βιολογία oύτε από τη θεολογία. Η ζωή έχει βάθος ακόμη κι όταν...

Λογίζεται. Μονολογεί: Συνταιριάζω τις νύχτες μακριά σου τα φωτεινότερα  αστέρια ώσπου να γίνουν γράμματα να σχηματίσουν στη σειρά με νέον τ’ όνομά σου τη μια με κεφαλαία, την άλλη με μικρά. Θροΐζουν...