Ετικέτα: Ποίηση

Όταν κοιτάζεις στα μάτια οι φωνές σωπαίνουν Έχω μέσα μου έναν άθεο άστεγο που τρέχει στην εκκλησία για να φάει ψωμί Μέσα μου υπάρχει ένας νευρικός που...

Ἔχουν ἀρχίσει νὰ μὲ κυκλώνουν ἐπικίνδυνα οἱ ὧρες. Ἀκούω τὰ φυλλώματα σήμερα γίνηκαν ἀνήσυχα χορικά. Πρέπει νὰ ζήσω τὶς ἀντίστροφες δυνάμεις. Ὢ καρδιά μου - τρομαχτικότερη σελήνη!

Η κάμαρα ήταν πτωχική και πρόστυχη, κρυμένη επάνω από την ύποπτη ταβέρνα. Απ' το παράθυρο φαίνονταν το σοκάκι, το ακάθαρτο και το στενό. Από κάτω ήρχονταν η φωνές...

Φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου. Επισκευάζω τη ζωή μου, κεντώ τα μανίκια της επόμενη μέρας, το τέρας της ντουλάπας πολεμώ, με τα χέρια όλο φτιάχνω κι αποδομώ κάθε...

Ήθελα να μείνω μόνος, γιατί μόνο χαμένος, μουγκός, με τα πόδια μπορώ να αναγνωρίσω τα πράγματα.       (H μυρωδιά της Ινδίας)

Μεγαλώσαμε και είμαστε πολύ πικραμένοι.   Δεν μας παρηγορεί η υγεία: μια πλήξη πια υγιείς εμείς μόνο για να την ευχόμαστε στους συνανθρώπους.   Δεν μας παρηγορούν τα χρήματα Έχουμε τόσα που μπορούμε και...

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαριές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νά ’βρω τα παράθυρα. — Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θα ’ναι παρηγορία. — Μα τα...

Δεν με χωράει το σώμα μου. Θέλω να επεκταθώ, να φύγω. Ανοίγω τη βρύση. Τρέχει το νερό.  Τρέχει η νύχτα. Σκύβω να πιω, να ξεχάσω. Κτυπάω πάνω στο...

Θέλω να γίνω αλλιώτικα ευτυχής... Βοήθησέ με να πατήσω κάπου και να κοιτάξω ψηλότερα.  

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με— όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη, κ’ επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα· όταν τα χείλη και το...