Ετικέτα: Ποίηση

Μ' αρέσει μες στη νύχτα να σε νιώθω Μ' αρέσει μες στη νύχτα να σε νιώθω κοντά μου, αθώρητη στον ύπνο σου, σοβαρή κι ερεβένια, ενώ εγώ...

Άφησε με μονάχα λίγο να πάρω δύναμη απ' τα μάτια σου. Να ξεκουραστώ πλάι σου και να σε αγγίζω τρυφερά, κάθε φορά που λες πως μ' αγαπάς. Άφησε με να ζω μέσα απ'...

Ακόμα και η νύχτα σου μοιάζει, η μακρινή νύχτα που θρηνεί σιωπηλά, μέσα στα βάθη της καρδιάς, και τ’ άστρα περνάνε κουρασμένα. Ένα μάγουλο ακουμπάει σ’ ένα άλλο...

να τ’ αγγίξω είπε αυτός/ θα τσιρίξω είπε αυτή μια φορά είπε αυτός/ απαλά είπε αυτή να το δαγκώσω είπε αυτός/ πόσο; είπε αυτή δυνατά είπε αυτός/...

(Dich)   Εσένα σκέφτομαι, όχι εγγύτερά μου εσένα σκέφτομαι, όχι μακρύτερά μου εσένα σκέφτομαι όπου βρίσκεσαι γιατί πράγματι βρίσκεσαι εκεί. Εσένα σκέφτομαι, όχι μεγαλύτερη εσένα σκέφτομαι,  ούτε νεότερη ούτε ψηλότερη, ούτε κοντύτερη ούτε...

Είχα κλείσει όλα τα παράθυρα που έβλεπαν στον κήπο της σάρκας. Τα παντζούρια μόνο άγγιζαν, που έγερναν ξεραμένα κι άγγιζαν το χώμα. Μακριά στεκόμουνα από τη θέα των θνητών αστεριών. Φυλαγόμουνα,...

Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή δεν αξίζει τον κόπο. Επειδή σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμη κι...

Ἄ! Τί ὠφελεῖ νὰ καρτερᾷς ὄρθιος στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ καὶ μὲ τὰ μάτια στοὺς νεκροὺς τοὺς δρόμους στυλωμένα· ἂν εἶναι νὰ ῾ρθεῖ, θὲ νά᾿ ρθεῖ,...

Να ψάξουμε τα παιδιά τους γονείς των παιδιών τα παιδιά των παιδιών τις ανοιξιάτικες καμπάνες τις λύπες του φθινοπώρου τη σιωπή του χειμώνα *** *(Μετάφραση: Κώστας Ριτσώνης)

Με κατακρίνεις ότι συμπεριφέρομαι λιπόψυχα, αργά όπως κοντοστέκεται η φοβία να εντοπίσει ποιός κίνδυνος από μακριά φωνάζει τ’ όνομά της.   Είμαι τρωτή, γι’ αυτό. Όχι στη φτέρνα μόνο,   το ένιωσα παρότι ήταν...