Αρχική Ετικέτες Σοφία Σταθάκη

Ετικέτα: Σοφία Σταθάκη

Η Αρκούδα, Σοφία Σταθάκη

Ήθελα να σου στείλω σ’ έναν φάκελο μια χούφτα θάλασσα μ’ αφρό. Το χώμα που έπιασα, όταν κατάφερα να κολυμπήσω ως κάτω. Και μόνο εσύ να...

Χρωματοψία, Σοφία Σταθάκη

Η έμπνευση είναι δύναμη επικύνδινη, επινοεί ανθρώπους και αντικείμενα κι έτσι κι εγώ, θα χρειαστεί να σε αποδομήσω, αφού δεν σκέφτηκα εξ' αρχής, πριν σε δημιουργήσω, να σου...

Μιμόζα, Σοφία Σταθάκη

Δεν έχω εγωϊσμό και υποσιτίζομαι. Και θέλω να σου πω, πως ξανασκέφτηκα. Στο δρόμο όταν σ' είδα, πώς σε κοίταξα. Έπινα με θυμό, που άλλοι τσούγκρισαν. Δεν έχω...

Με το σκοτάδι και το φως, Σοφία Σταθάκη

Νιώθω πως τώρα σ' αγαπώ με άλλον τρόπο, που πιο πολύ πονάει απ' τις φορές τις άλλες και πλέον τίποτα δεν κρύβω απ' τον εαυτό μου, τα...

Φεύγω και αρνούμαι, Σοφία Σταθάκη

Θέλω να μείνω στη σιωπή, ώσπου να μη σε νιώθω πια. Χωρίς τα χέρια τους να μ' ακουμπούν και φίλους να 'ρχονται πολύ κοντά. Να θαυμάζω την αθωότητα...

Φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου, Σοφία Σταθάκη

Φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου. Επισκευάζω τη ζωή μου, κεντώ τα μανίκια της επόμενη μέρας, το τέρας της ντουλάπας πολεμώ, με τα χέρια όλο φτιάχνω κι αποδομώ κάθε...

Κάτι πολύ αγαπημένο, Σοφία Σταθάκη

Μέσα στα μάτια σου μπορώ να δω κάτι πολύ αγαπημένο. Και τα θυμάμαι ακόμα, και ακόμα τα κοιτώ. Και ακόμα μου θυμίζουν, δυο μάτια που γνωρίζουν. Όταν μιλούν τα ακούω και...

Αλλοίωση χαρακτήρα, Σοφία Σταθάκη

Μέρες σαν και σήμερα, δεν μπορείς να μου πάρεις λέξη, ξεγελάω την πείνα μου με σύκα και με λυπάται μέχρι και η σουπερμαρκέτισσα. Ξεγελάω την πείνα μου με...

Απόγευμα στην τηλεόραση, Σοφία Σταθάκη

Όταν μου καθαρίζεις το τασάκι, μ' αγαπάς. Όταν ακούς το παραλήρημα μου, μ' αγαπάς. Όταν κρατάς το μέτωπο του πυρετού, με αγαπάς. Όταν διπλώνεις το σεντόνι μου,...

Ακούω προσεκτικά, Σοφία Σταθάκη

Αυτό που είμαι, είναι πιο πολύ από αυτό που κάνω, μα αυτό που κάνω, είναι αυτό που είμαι. Δεν οδηγούμαι σε έναν δρόμο, οδηγούμαι για να φτιάχνω έναν δρόμο. Να...

Top

Η Κρύπτη, Ε.Χ. Γονατάς

Ανεβαίνοντας στις πιο ψηλές στέγες, σκαρφαλώνοντας στα πιο άσπρα μπαλκόνια, πατώντας στα πιο πράσινα φύλλα, σ' ανάβω το βράδυ το γαλάζιο φεγγάρι, λυγίζω τη νύχτα τις καλαμιές με...