Ετικέτα: Σοφία Σταθάκη

Στρίβω το δαχτυλίδι μου απο αμηχανία, γνωρίζω την πορεία και την αγνοώ. Σε κοίταξα ώσπου ν' ανοίξω τα μάτια μου. Μετά μου πήραν την ψυχή, σχεδόν τη στρίμωξα σε μια υπογραφή...

Δεν θέλω να σε ξαναδώ. Θέλω να σε ξαναδώ. Αυτές είναι οι στιγμές που με κάνουν να γράφω. Τα σύμφωνα και τα φωνήεντα, με κάνουν να επινοώ. Ό, τι συνέβη ήταν...

Το δωμάτιό μου είναι όπως το δικό σου. Τα ρούχα μου είναι όλα πάνω στην καρέκλα μου και το μυαλό μου έχει χυθεί στο πάτωμα. Μπορώ να σ' αγαπήσω, χωρίς εσύ...

Να σκέφτεσαι όμορφα και να μη φοβάσαι να αντικρίσεις τα άσχημα. Μια φορά πέταξε από πάνω μου μία μαύρη σκιά, στάθηκε ψηλά και ήθελε να με καταπιεί. Τότε...

Απόψε μου έλειψες. Τη στιγμή εκείνη, που με τύλιξαν δυο χέρια άλλα. Παραπατώ κάθε βράδυ σε κάποιο μπουκάλι με φυσαλίδες. Εσύ πέφτεις ξερός από την κούραση, το ξέρω. Το...

Φτάνει η εποχή που έξω μυρίζει κάρβουνο και χιονονιφάδα• βαριά ατμόσφαιρα, άσθμα και υδρατμοί. Το ξέρω πως δεν διαλύομαι. Η ράχη σκληραίνει στο κρύο, όπως η φτέρνα στο τσιμέντο, όπως ο οργανισμός...

Δεν μπορείς να ζήσουμε όπου αγαπώ, γι' αυτό έχω βάλει τα κλάμματα. Θέλω ένα σπίτι εκεί, και θες εσύ ένα παγκάκι. Και τι να την κάνω τη θέα, αν...

Ήσουν όμορφος. Δεν σου το είπα ποτέ. Γι’ αυτό τα δάχτυλά μου σκάλωναν στα φρύδια και τις σχισμές των ματιών σου. Ήθελα να σε κλείσω στις χούφτες μου και...