Ετικέτα: Τάσος Λειβαδίτης

Το έγκλημα Μόλις είχε γεννηθεί κι οι γυναίκες, κλαίγοντας, κάτω στο πλυσταριό, τούπλεναν κιόλας το πουκάμισο για την ημέρα της δίκης   ο διακόπτης Και το προαίσθημα δεν είναι παρά...

Δὲν ξέρω πῶς, δὲν ξέρω ποῦ, δὲν ξέρω πότε, ὅμως τὰ βραδιὰ κάποιος κλαίει πίσω ἀπὸ τὴν πόρτα κι ἡ μουσικὴ εἶναι φίλη μας – καὶ...

«Ἦρθα», ἔλεγες πάντα μπαίνοντας στὸ δωμάτιο, παρ᾿ ὅλο ποὺ δὲν ……σὲ περίμενε κανείς. Ὅμως ἀκριβῶς αὐτό σου ἔδινε μιὰ βαθύτερη ἀπάντηση. *Από τὴ συλλογὴ Ἀνακάλυψη, ἑνότητα, Σημειώσεις,...

"…Φτωχές γυναίκες, μοδίστρες, δακτυλογράφοι, ασπρορουχούδες, τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα κι άλλες εκείνες του σκοινιού και του παλουκιού, γυναίκες του ανέμου, της βροχής, του κουρνιαχτού, νιώσαμε το φόβο που κρύβεται καμιά...

Ήξερες να δίνεσαι αγάπη μου… Δινόσουνα ολάκερη και δεν κράταγες για τον εαυτό σου παρά μόνο την έγνοια αν ολάκερη έχεις δοθεί…   Όλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο αγάπη μου τότε...

Ένα πλατύ, δροσερό χαμόγελο έτρεχε πάνω στο γυμνό κορμί σου Σαν ένα κλωνάρι πασχαλιάς, πρωί, την άνοιξη Έσταζες όλη από ηδονή, οι ερωτικές κραυγές μας Τινάζονταν μέσα...

Καὶ νὰ ποὺ φτάσαμε ἐδῶ Χωρὶς ἀποσκευὲς Μὰ μ᾿ ἕνα τόσο ὡραῖο φεγγάρι Καὶ ἐγὼ ὀνειρεύτηκα ἕναν καλύτερο κόσμο Φτωχὴ ἀνθρωπότητα, δὲν μπόρεσες οὔτε ἕνα κεφαλαῖο νὰ γράψεις ἀκόμα Σὰ...

 (απόσπασμα) Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ’ τον εαυτό τους, δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα, γδαρθήκανε σαν δυο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή,...

Ποτέ δεν θα μάθεις τι ήσουν για μένα κι ας ήσουν ένας ήλιος στο δρόμο μου Ποτέ δεν θα μάθεις πως ήσουν το τραγούδι μου κι...

Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη. Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ...