Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Αὐτὴ τὴ μέρα ἄφησε νὰ σοῦ ἐμπιστευτῶ τὴν ἱστορία μου: Μελαγχολικός της ζωῆς ἄνεμος εἶμαι ποὺ νυχτώθηκα καὶ ἀπόμεινα σ᾿ ἕνα χθὲς ἀνάλγητο. Ἔλα λοιπόν, καὶ μὲ τὰ...

Άνθη μάζευα για σένα στο βουνό που τριγυρνούσα. Χίλια αγκάθια το καθένα κι όπως τα ‘σφιγγα πονούσα. Να περάσεις καρτερούσα στο βοριά τον παγωμένο και το δώρο μου κρατούσα με λαχτάρα...

Ἀφῆστε αὐτὸν τὸν ὄμορφο κόσμο νὰ διαιωνίζεται ἀνακυκλώνοντας τὸ αὔριο μὲς στὶς πηγές του ὅπως τὸν καιρὸ ποὺ γεννήθηκα ὡς ν᾿ ἀναδύεται, κάθε πρωί, γιὰ πρώτη φορά,...

το λευκό σώμα αυτής της γυναικός φωτίζονταν εκ των έσωθεν μ’ ένα φως τόσο λαμπρό ώστε εδέησε να πάρω τη λάμπα και να την ακουμπήσω χάμω στο πάτωμα που να μπορέσουνε οι σκιές των δύο τόσο ευγενικών...

Δεν μπορώ να είμαι άρνηση. Να μην νιώθω. Να μην αισθάνομαι. Να μην θέλω. Να μην αγαπώ. Δεν μπορώ ν’αφήσω απόσταση ανάμεσα στα πράγματα στις σκέψεις στα συναισθήματα. Επιμένω. Εκεί το λάθος. Να μη...

Τώρα να μ' αφήνατε ήσυχον τώρα συνηθίστε χωρίς εμένα. Τώρα θα κλείσω τα μάτια μου. Και μόνο θέλω πέντε πράγματα πέντε ρίζες που ξεχωρίζω. H μια είναι ο έρωτας...

Σ’ ακούω με όλους τους πόρους μου να τρέχεις σε ξένες πόλεις, με ρούχα χάρτινα κάνοντας ένα θόρυβο που προμηνύει μεγάλη θάλασσα. Επιστρέφω στο κλειστό κύκλωμα  της ζωής μου....

Μὴ μὲ διαβάζετε ὅταν δὲν ἔχετε παρακολουθήσει κηδεῖες ἀγνώστων ἢ ἔστω μνημόσυνα. Ὅταν δὲν ἔχετε μαντέψει τὴ δύναμη ποὺ κάνει τὴν ἀγάπη ἐφάμιλλη τοῦ θανάτου. Ὅταν δὲν ἀμολήσατε ἀϊτὸ τὴν Καθαρὴ...

Πολύ με συγκινεί μια λεπτομέρεια στην στέψιν, εν Βλαχέρναις, του Ιωάννη Καντακουζηνού και της Ειρήνης Aνδρονίκου Aσάν. Όπως δεν είχαν παρά λίγους πολυτίμους λίθους (του ταλαιπώρου κράτους μας...

__________________________________________________ Στη μέση του μεσημεριού η δίψα σου· στης δίψας σου τη μέση ένα πηγάδι δίχως νερό, γιομάτο σαύρες και ψοφίμια. Κι έσκυψες πάνω σαπ’ το πηγάδι κι έκλαψες κι εκείνο σου ’πε, «ευχαριστώ για τη...