Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Εσύ που θα υπάρχεις μετά από εμένα Όταν πια θα έχω γίνει σκόνη χρυσή Πίσω απ’ τη στίλβη των άστρων Όταν πια η αμφιβολία μου πεθαμένη Δεν θα...

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη – Μα πού γύριζες Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους Γύμνωσε την επιθυμία...

Υπάρχουν πιο ψηλές από σένα, πιο ψηλές. Υπάρχουν πιο αγνές από σένα, πιο αγνές. Υπάρχουν πιο ωραίες από σένα, υπάρχουν ωραιότερες. Όμως εσύ είσαι η βασίλισα. Όταν περπατάς...

Η γυναίκα είναι πλέον καθ’ όλα τέλεια. Το νεκρό της Σώμα φοράει το χαμόγελο της εκπλήρωσης, Η αυταπάτη κάποιου αρχαίου αναπόδραστου Κυλά στις έλικες της ρωμαϊκής της εσθήτας, Τα...

Αν είδες ποτέ στη μέση του δρόμου δυο ανθρώπους να τους πηγαίνουν με χειροπέδες δεν αποκλείεται ο ένας να ήμουν εγώ που με ξαναστέλναν εξορία. Και κείνο το...

Μέσα στον φόβο και στες υποψίες, με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια, λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο τον κίνδυνο που έτσι...

Είμαστε κι εμείς, μια σπιθαμή τόπος και μια χούφτα άνθρωποi έξω από τη μνήμη του κόσμου. Η ιστορία πέρασε κι απ’ εδώ.   Σαν τεράστιο ζώο πέρασε η ιστορία...

Είμαι ασημένιος και ακριβής. Δεν έχω προκαταλήψεις. Ό,τι κι αν δεις, το καταπίνω αμέσως, Ακριβώς όπως είναι, αθάμπωτο από αγάπη ή απέχθεια. Δεν είμαι...

Θα γελάσεις απ’ τα βάθη των χρυσών σου ματιών είμαστε μες στο δικό μας κόσμο Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει Τα πιο...

Εγώ θέλω να σε παίρνω τηλέφωνο και να μην ξέρω τι θα σου πω, αλλά να μη με νοιάζει. Εγώ θέλω να μου μιλάς...