Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Οι θλίψεις πρέπει να σιωπούν όταν σταλάζει μέσα μας ο βαρύς όρκος. Η πορεία προς τους ξένους κοιτώνες είναι καθήκον των ψυχών στο μικρό τους θάνατο. Ώρα την ώρα αλλοιώνονται...

Οι πεταλούδες Δεν είν’ για να τις παγιδεύουμε Σε ένα δίχτυ μέσα, μήτε σε ένα ποίημα. Φτεροκοπώντας στον αέρα Είτε στα μονοπάτια μέσα του μυαλού, Όνειρα κάνουνε Να ειδωθούν Ν’ αγαπηθούν Από...

Όλα έγιναν ακριβώς όπως τα πρόβλεψα. Συναντηθήκαμε σαν ξένοι.   Ίσως να γίναν όλα έτσι επειδή τα πρόβλεψα.  

Ὁ ἔρωτας, ὄνομα οὐσιαστικόν, πολύ οὐσιαστικόν, ἑνικοῦ ἀριθμοῦ, γένους οὔτε θηλυκοῦ οὔτε ἀρσενικοῦ, γένους ἀνυπεράσπιστου. Πληθυντικός ἀριθμός οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες. Ὁ φόβος, ὄνομα οὐσιαστικόν, στήν ἀρχή ἑνικός ἀριθμός καί μετά πληθυντικός: οἱ φόβοι. Οἱ φόβοι γιά ὅλα ἀπό...

Και μετά αφού κάνουν όλα όσα κάνουν σηκώνονται, μπανιάρονται, πουδράρονται, αρωματίζονται, ντύνονται, κι έτσι προοδευτικά ξαναγίνονται σιγά σιγά αυτό που δεν είναι.  

Υμνώ τα πόδια που δεν αγγίζουν λες τη γη σαν να ήσανε αέρινα, τις γάμπες σαν σπαθιά που σκίζουνε στα δυο και το πιο βαθύ σκοτάδι τ'...

Η Αγάπη που είναι εκεί για όλους...   Μέσα στην καρδιά μου παλεύουν για σένα: ο έρωτας με την αγάπη· η επιθυμία με τη στοργή· η ζήλια με την καλοσύνη· η...

Πριν από εσένα ήσουν εσύ; Έξω στο δρόμο δεν περνάει κανένας. Το φως του δωματίου πέφτει κάθετα τονίζοντας τα ζυγωματικά, σβήνοντας το σαγόνι μέσα στην ίδιαν απορία: «υπήρξαμε;»....

Κάθε σταγόνα κι ένα εσύ, Όλη τη νύχτα Ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος, Αξημέρωτος ήχος.   (Το λίγο του κόσμου)

Και σ’ αγαπώ όταν το πρόσωπό σου με ξυπνά στις επτά και τριάντα κι αρχίζει η νέα μέρα με την τρυφερότητα κάποιων χειλιών δίχως κόκκινο κραγιόν. Να σε...