Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Στο πλαίσιο του παράθυρου προβάλλει το πάρκο πρωινό’ δε φέγγει ακόμα. Αχ, πόσες υποσχέσεις δε μοιράζει της εαρινής αυτής αυγής το στόμα που σ’ένα απλό χαμόγελο χαράζει. Και κατοικεί...

(12 Oκτωβρίου 1896 - 12 Σεπτεμβρίου 1981) Είναι γεγονός ότι η ζωή δεν εξηγείται ούτε από τη βιολογία oύτε από τη θεολογία. Η ζωή έχει βάθος ακόμη κι όταν...

Περπατῶ καὶ νυχτώνει. Ἀποφασίζω καὶ νυχτώνει. Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη. Ὑπῆρξα περίεργη καὶ μελετηρή. Ξέρω ἀπ᾿ ὅλα. Λίγο ἀπ᾿ ὅλα. Τὰ ὀνόματα τῶν λουλουδιῶν ὅταν μαραίνονται, πότε πρασινίζουν οἱ λέξεις...

Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπά σας κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά, ἕναν ὦμο ν᾿ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας, ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή...

Και θέλω να παίζουμε κρυφτό και να σου δίνω τα ρούχα μου και να σου λέω πόσο μ’ αρέσουν τα παπούτσια σου και να κάθομαι στα...

Φύλλα ημερολογίου Ποιος ξέρει τι θα συμβεί αύριο, ή ποιος έμαθε ποτέ τι συνέβη χτες, Τα χρόνια μου χάθηκαν εδώ κι εκεί, σε δωμάτια, σε τραίνα, Σε όνειρα Αλλά...

Ι. Εἶπε: ψηφίζω τὸ γαλάζιο. Ἐγὼ τὸ κόκκινο. Κι ἐγώ. Τὸ σῶμα σου ὡραῖο Τὸ σῶμα σου ἀπέραντο. Χάθηκα στὸ ἀπέραντο. Διαστολὴ τῆς νύχτας. Διαστολὴ τοῦ σώματος. Συστολὴ τῆς ψυχῆς. Ὅσο ἀπομακρύνεσαι Σὲ πλησιάζω. Ἕνα ἄστρο ἔκαψε τὸ...