Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Νύχτωσε στη θάλασσα, νύχτωσε κι εδώ. Νύχτωσε κι έξω από τα μάτια. Και μονάχα στο μαξιλάρι μας αγρυπνά ένα ό ν ε ι ρ ο, που κοιμάται και...

Μ' έκοψαν με χώρισαν στα δυο τη μια πλευρά μου τη μια φτερούγα μου και είμαι μια στάλα αίμα στα χείλη σου ένας αγέρας στα δάχτυλά σου   Δεν...

Εδώ, που άνθρωποι κάθονται και ακούν τους στεναγμούς τους¨ Που από το τρέμουλο ριγούν τα θλοβερά, γκρίζα μαλλιά τους, Που η νιότη γίνεται ωχρή, ασθενική και...

Ψάξε στην καρδιά σου να βρεις τον ήλιο που έφυγε.    

Η ομορφιά των γυναικών που άλλαξαν τη ζωή μας βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις δεν χάνεται, δεν σβήνει με τα χρόνια όσο κι αν φθείρονται οι φυσιογνωμίες όσο...

Μες στην απελπισμένη έξαψή μου μην είσαι τόσο αδυσώπητος μαζί μου. Δείξε μου αγάπη, έστω και από συμπόνια, όταν τα χείλη δεν μπορούν να ειρωνευτούνε, όταν τα χέρια...

Αρκετά με τις λέξεις. Πρέπει να ξεκινήσω να πάω ο ίδιος  να τη βρω:   να δει πως βασανίζομαι στα όνειρα, πόσο πολύ μ’ έχει κουράσει.  

Είμαστε, συναρτήσεις φλύαρων απόπατων, αρμονικών χρωμάτων, ανάπηρων λοστών όταν λιώνει το σπίρτο απάνω στο χέρι μας, και μόνο μέσα μας φωνάζουμε ωχ, όταν διοργανώνουμε ειδικά πάρτι, με τα λάθος φιλιά, στο παιχνίδι...

Η γλώσσα έχει δημιουργήσει τη λέξη "μοναξιά" για να εκφράσει τον πόνο του να είσαι μόνος.   Και έχει δημιουργήσει τη λέξη "μοναχικότητα" για να εκφράσει τη δόξα του να...

Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις, αυτός που ξέρεις Δεν είμαι μόνο αυτός που θα 'πρεπε να μάθεις   Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου και κάπου τη...