Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Οι εραστές είναι ακριβά, ένδοξα κύπελλα, όπου ο ένας πίνει τον άλλον. Το πρωί πηγαίνουν σε ολοπόρφυρους, βασιλικούς δρόμους και το βράδυ πλαγιάζουν σε κρεβάτια κι...

Στὴν πέτρα τῆς ὑπομονῆς κάθισες πρὸς τὸ βράδυ μὲ τοῦ ματιοῦ σου τὸ μαυράδι δείχνοντας πὼς πονεῖς· κι εἶχες στὰ χείλια τὴ γραμμὴ ποὺ εἶναι γυμνὴ καὶ τρέμει σὰν ἡ...

Οι πόλεις του βορρά Την αυγή τους θάβουν Κάτω από τροχούς και από λάστιχα. Κοντά και μακριά, Τα κούφια πλήθη, Κοπαδιασμένα με βια στο πουθενά, Δεν δύνανται να θυμηθούν Πως να...

Τον έρωτα τον ζει μες στα ποιήματα μα αν τον ρωτήσετε θα ’θελε και αυτός να τον ζούσε στο κρεβάτι.

χρειάζεται πολλή απελπισία δυσαρέσκεια και απογοήτευση για να γράψεις λίγα καλά ποιήματα. δεν μπορεί ο καθένας ούτε να την γράψει ούτε να την διαβάσει.  

Θα ξέρεις πως δε σ’αγαπώ και πως Σ’αγαπώ αφού η ζωή μας έχεις δυο τρόπους, Η λέξη είναι φτερούγα της σιωπής Έχει η φωτιά το ‘να μισό...

Αυτός την είχε ονομάσει πουλί της μουσικής, αυτή, αίμα της πέτρας… Μόνο την ώρα που το ψιθύρισε άκουσε το χτύπημα, τη στιγμή που του το είπε, ανάμεσα σε δυο μικρές...

Είχε ανοίξει με λαχτάρα το κουτί. Το δώρο τους ένα ζευγάρι κιάλια που τα χάρηκε για καιρό παίρνοντάς τα σ’ εκδρομές και περιπάτους. Με τον καιρό έδειχνε να τα...

Ήθελε να ήταν ζωγράφος για να ζωγραφίζειμόνο τα χέρια της.    

VI   Δέκα βουνά θα βάλω πάνω σου Μην ακουστούν τα κύματα της μουσικής Καθώς τη νύχτα με ανοιχτά παράθυρα Χτενίζεις την Ενάτη των μαλλιών σου.