Αρχική Ετικέτες Το Ποίημα της Ημέρας

Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Ἐπιστροφή, Νικηφόρος Βρεττάκος

Μὲ σπαραγμὸ κρατώντας τὴ βαριὰ καρδιά μου βρῆκα τὸ πατρικό μου σπίτι νὰ κοιτάζει, μὲς ἀπ᾿ τὶς φυλλωσιές, σὰν ἄλλοτε, τὴ δύση.   -μὲ σπαραγμὸ κρατώντας τὴ βαριὰ...

Φόβος το νέο πάθος, Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Τι έγινε η χαρά της ζωής που καταχτούσε την κάθε στιγμή ακόμα κι όταν η μέρα ξημέρωνε δυσοίωνη; Τώρα πόνος κανένας δε μαστίζει το κορμί αλλά το μέσα το αλυσοδένει ένας...

|Charles Bukowski

Θέλω να ξέρει πάντως Πως όλες τις νύχτες Που κοιμήθηκα στο πλάι της Ακόμα και οι ανώφελοι καβγάδες Ήταν ό,τι πιο εξαίσιο     Και οι δύσκολες λέξεις που Πάντα φοβόμουν να...

Η σατραπεία, Κωνσταντίνος Καβάφης

Και συ τα δέχεσαι με απελπισία αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις. Άλλα ζητεί η ψυχή σου και γι’ άλλα κλαίει.     *Η σατραπεία, Κωνσταντίνος Καβάφης

Το ανέβαλες, Κική Δημουλά

Το ανέβαλες. Κακοκαιρία μεγάλη, πέσανε χιόνια κλείσανε οι δρόμοι, πάγοι, μεγάλη ολισθηρότης. Καλά έκανες. Εάν δεν είναι ολισθηρή η επιθυμία προς τι να έρθει;  

Φυγείν αδύνατον, Νίκος Σκούτας

Ήταν αλλεργική στη γύρη, όπως μου είπε. Φταρνίστηκε απανωτά επτά φορές λουλούδια. Σταγονίδια με έραναν παρά την προσπάθεια να τα συγκρατήσει με την παλάμη της. Ποιος τώρα να πιστέψει ότι με αυτό τον τρόπο κόλλησα έρωτα.    

Βορινά Παράπονα, Τίτος Πατρίκιος

Συναντιόμαστε σαν τα παγόβουνα, όχι επειδή έχουμε πια παγώσει, αλλά γιατί από τα όσα δείχνουμε κρύβουμε ακόμα περισσότερα κάτω από την επιφάνεια του νερού.    

Το σώμα σου, Αλκιβιάδης Μαλλίδης

Τι βρήκα στην κοιλάδα της παλάμης σου; Τι βρήκα στην κοιλάδα της κοιλιάς σου; Τι βρήκα στην κοιλάδα των μοιρών σου;   Βρήκα το τριανταφυλλένιο σώμα λυπημένο Σε ένα ατακτοποίητο...

Ένα έρημο άνθος, Νίκος Καρούζος

Βαθύτερο απ᾿ την αγάπη και την ταραχή που φέρνει μεσ᾿ στο στήθος η επιθυμία ζει στο θαλάσσιο βράχο έν᾿ άνθος ολομόναχο. Ποια φωνή το κυρίεψε και μοιάζει...

Ο χρόνος θα μας περιποιηθεί όλους, Νικηφόρος Βρεττάκος

Μ’ ακούς; Οι δρόμοι όλοι της γης, βγαίνουνε στην καρδιά μου.     Μην ξεχαστείς. Τ’ ακούς; Να ‘ρθείς.  

Top

Έρωτας, Ντίνος Χριστιανόπουλος

Το χειμώνα χωνόμασταν σ’ ένα γιαπί∙ το είχαμε σα δικό μας∙ ανάλογα με τον καιρό αλλάζαμε δωμάτιο.   Την άνοιξη στρώναμε το στρατιωτικό σου μπουφάν∙ οι εξοχές της Σταυρούπολης μοσκοβολούσαν θυμάρι.