Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Την επάρκεια του σώματος η ηδονή   Η δίψα αρχίζοντας ‘Οπως τα χείλη φουσκώνουν Στη σύσταση χλοερά που ήταν πιο πριν   Μ’ άλλον τρόπο απαίτησης Μ’ άλλες κάμψεις Αποθέματα ελάχιστα στιγμων...

Τι να κάναμε, η πόρτα ήταν φρουρούμενη Τι να κάναμε, ήμασταν κλειδωμένοι Τι να κάναμε, οι δρόμοι ήταν κλεισμένοι Τι να κάναμε, η πόλη ήτανε κατεστραμμένη Τι να...

Βρέχει πάλι απόψε μέρες Σεπτεμβρίου φετινές μα οι σταγόνες πέφτουνε σε χρόνια ασύμμετρα και μακρινά στα μάτια σου Mυρτάλη βρέχει κι όμως δεν είναι το βρεγμένο χώμα που ανασαίνω μα η μυρωδιά...

Ένιωθα το χρόνο να φεύγει Πάνω απ' τα πράγματα Ξαφνικά έτσι Όπως στεγνώνει κάτι το υγρό Ξαφνικά έτσι ο χρόνος έφευγε Τα πράγματα μέναν γυμνά πανάρχαια Στεγνά όρθια και αμίλητα   (Τα...

Να σε συγκρίνω με μια μέρα θερινή; Εσύ υπερέχεις σε απαλότητα και χάρη· λυγίζει αέρας τα τριαντάφυλλα του Μάη και δεν κρατούν τα καλοκαίρια μας πολύ.   Άλλοτε καίει...

Μην αργείς. Τούτο μόνο σου λέω. Μην αργείς Γιατί, σε λίγο, σαν θα χτυπάς την πόρτα μου, θα νομίζω πως είναι τα γηρατειά, πως είν' ο χειμώνας,...

Γυναῖκες ποὺ σᾶς εἶδα σ᾿ ἕνα τραῖνο τὴ στιγμὴ ποὺ κινοῦσε γι᾿ ἄλλα μέρη· γυναῖκες ποὺ σᾶς εἶδα σ᾿ ἄλλου χέρι μὲ γέλιο νὰ περνᾶτε εὐτυχισμένο· γυναῖκες, σὲ...

Κι όταν σε ρωτήσουν  να μην τους πεις ποτέ πως μ’ αγάπησες Νοίκιασε μόνο ένα παράλληλο ψέμα κι άφησέ το να στέκει έρμαιο απέναντί μου Ούτως η άλλως την αλήθεια σ’...

(WHEN MAN ENTERS WOMAN)   Όταν ο άντρας, Μπαίνει στη γυναίκα, Σαν τον αφρό των κυμάτων Που διεισδύει στην ακτή, Ξανά και ξανά, Κι η γυναίκα ανοίγει Το στόμα της μ’ ευχαρίστηση Και...

Είναι σπουδαία τέχνη η ζητιανιά Δε δίνει ο πάσα ένας τον παρά Δε σου χαρίζει το προπέρσυνο παλτό Δε χαλαλίζει το ληγμένο φαγητό Πρέπει να είσαι της υπομονής Να...