Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Πάρε τα δώρα της ψυχής σου νά ’ρτεις. Σου ετοίμασα τη μαύρη κάμαρά μου. Στον κήπο μας αρρώστησεν ο Μάρτης, και αρρώστησεν ο Μάρτης στην καρδιά μου.     Πάρε...

Μόνο για σένα μπορώ ν’ αλλάξω και να θυσιάσω μια ολόκληρη ζωή ακόμα κι αν δεν βλέπεις πως η αγάπη υπάρχει ήδη και στο αόρατο γιατί καταλαβαίνω ότι θέλεις να δεις ακόμα και...

Κανένα εμπόδιο να ενωθούν καρδιές πιστές Εγώ δε δέχομαι. Δεν είναι αγάπη η αγάπη που αλλάζει μ' όλες του καιρού τις αλλαγές και ξεστρατάει σε κάθε σκούντημα...

Ας θυμηθούμε τις μοναχικές βόλτες των λέξεων ενός ανθρώπου μόνου στην ζωή σ’ ένα δωμάτιο γεμάτο με ίσκιους απ τις μορφές του παρελθόντος του. Ας σκύψουμε Συμπονετικά μπροστά στην αδυναμία του να...

Όμως ποια να ‘σαι Εσύ που αιφνιδιάζεις –με τόση λάμψη τόση μουσική– το σκυθρωπό βασίλειο της σιωπής μου; Που χείμαρρος φωτός εισβάλλεις ξάφνου σ’ αυτά τα ειρηνικά σκιόφωτα όπου χρόνια...

Μου γύρισες την πλάτη και γδύθηκες έτσι όπως γδύνονται όσοι γνωρίζουν την αφή του ροδοπέταλου και πώς τρεμίζουν τα νερά του Αμούρ όταν φυσάει ο αέρας.   Κοίταξέ με,...

Άκουσε τώρα τη σιωπή Την πιο μεγάλη σιωπή Που στη σχισμή της παγωμένης στέρνας Παρεισφρέει Που ανοίγει την πύλη Της αβύσσου Το πέπλο αναμερίζοντας της αυταπάτης Και πρόσεξε πιο πίσω σου Το...

Είμαστε δυο άνεμοι νυχτερινοί Πουθενά πάνω σ’ εμάς δε βρίσκεται ένας δρόμος Ένα τέλος μια αρχή ένα σχήμα   Υποθέτοντας τους εαυτούς μας αγαπιόμαστε Για τον τρόμο και τον...

Κρανίο, μυστική καρδιά αόρατοι δρόμοι του αίματος υπόγειες στοές του Πρωτέα ύπνου, σπλάχνα, αυχένας, σκελετός.   Είμαι όλα τούτα. Είναι απίστευτο αλλά είμαι ακόμα και η ανάμνηση ενός σπαθιού, κι η...

Τρία σπίρτα αναμμένα ένα ένα μέσα στη νύχτα Το πρώτο για να δω ολόκληρο το πρόσωπό σου Το δεύτερο για να δω τα μάτια σου Το τρίτο...