Ετικέτα: Βαρβάρα Τζαμά

Γυμνά κι ασάλευτα μάτια στραγγίζουν όλο το κόκκινο και γεύονται την άγνωστη ηδονή της αυλαίας. Άνθρωποι ολόγυρα αναπνέουν. Συντονισμένα. Με τα μπαλωμένα ρούχα τους και τις μπαλωμένες σιωπές...

Σκέψου να ταξιδεύαμε μ’ ένα καράβι και να ‘χαμε συνταξιδιώτη την ψυχή μας. Να κρεμότανε λέει από την κουπαστή, άλκιμη κι αγέλαστη κι όλο ν’ ατένιζε τους...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Μιχαήλ -ή μάλλον, ποιος τον ξέρει ως Μιχαήλ- … Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο...

ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ  ΑΥΤΗΣ… ΓΥΝΑΙΚΑ Η γυναίκα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας     ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΥΠΙΔΗ ( Οὐκ ἦλθον ἐς γῆν Τρῳάδ’, ἀλλ’ εἴδωλον ἦν ) Πίσω απ’ τη...

Γιατί άραγε αγαπήσαμε τα καλοκαίρια; Ίσως για τη γεωμετρική ελευθερία των αισθήσεων, των παραισθήσεων και των διαισθήσεων. Τα καλοκαίρια υπάρχουν εκεί όπου τα ορίζει...

(ή… πώς τετραγωνίστηκε ένας καραντίνειος κύκλος)   Ένας βουβός παλιάτσος περιπλανιέται στα αδειανά καθίσματα. Το ξεβαμμένο του χαμόγελο σκιάζεται από το λήθαργο του πλήθους και σβήνει. Πονάει, μα δεν έμαθε να...

Για την Αθανασία   Απόψε η μάνα δεν κοιμήθηκε. Είχε στο νου της το παιδί. Άρμεξε τους γαλαξίες -να μην του λείψει γάλα- και εκείνη χόρτασε όταν το παιδί...

-Είμαι ο ποιητής, είπε.   -Και τι πάει να πει ποιητής;   -Ποιητής είναι ο εραστής των αιχμηρών λέξεων, εκείνων που σημαδεύουν κατευθείαν την ψυχή και την κρατάνε ζωντανή κι...