Τί είναι επανάσταση;
Ας ανατρέξουμε στη ρίζα.
”Επ -Ανάσταση”- η επαναλαμβανόμενη προς τα Άνω Στάση.
Η ενεργοποίηση του Πυρός ή της Κουνταλίνι όπως την ονόμασαν οι Ινδοί.
Υπάρχουν δύο ειδών επαναστάσεις: H εσωτερική και η εξωτερική.
Η ολοκληρωμένη κίνηση, προκύπτει από μέσα προς τα έξω, άσχετα αν λειτουργούν ταυτόχρονα και οι δύο.
Η εκκίνηση (Σημείο), έχει σημασία αλλιώς δεν θα καταλάβεις ποτέ αυτό που υποστήριζε ο Πλάτων ότι η ψυχή είναι αυτοκίνητη.
Η θεωρία και η Πράξη.
Εάν δεν έχεις τοποθετήσει σωστά τη Σκέψη σου, δεν θα έχει και αρμονία η πράξη σου. Αυτό ονομάζει η φιλοσοφία ”Ορθή Στάση”, ή ”Ορθολογισμό”.
Εάν δεν έχεις τη σωστή μπαλάντζα, θα λειτουργείς με αμφιβολία και δεν θα ξυπνάει η καρδιά.
Η Σκέψη είναι όχημα ουδέτερης χρησιμότητας. Εσύ κατευθύνεις τις βολές της.
Όπως λέει και ένας φίλος όμως: ‘‘αυτό είναι διαδικασία”, και μάλιστα η πιο ερωτική συμπληρώνω.
Γι’ αυτό και ο Σωκράτης είχε ανακηρυχθεί ως ο πιο ερωτικός στο Συμπόσιο του Ξενοφώντα.
Το να ορθώσεις τη Σκέψη σου, είναι μία Στάση επαναστατική λοιπόν, που οδηγεί τελικά στην Ανατροπή.
Αυτός είναι ο λόγος που αποκαλώ την από μέσα προς τα έξω κίνηση, ”ολοκληρωμένη”.
Γιατί εσωτερική επανάσταση, σημαίνει ότι διασχίζεις όλα τα πεδία του νου σου αλλά και της Φύσης, όλης της Πλάσης.
Ηνίοχος της Σκέψης.
Ας θυμηθούμε και τον Πυθαγόρα στα Χρυσά ‘Επη :”….ηνίοχον γνώμης στήασας καθύπερθεν αρίστην”.–σκέπτου περί εκάστου έχων ως ηνίοχον την εξ ύψους αρίστην γνώμην”.
Γράφει ο Δημήτρης Μούχας.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
