Να γελάς πολύ και συχνά.
Να αξίζεις τον σεβασμό των ευφυών ανθρώπων και την αγάπη των παιδιών.
Να κερδίζεις την επιδοκιμασία των τίμιων κριτών και να υπομένεις την προδοσία των ψεύτικων φίλων·
Να εκτιμάς την ομορφιά, να βρίσκεις το καλύτερο στους άλλους.
Να δίνεσαι στους άλλους.
Να αφήσεις τον κόσμο λίγο καλύτερο απ΄όσο τον βρήκες:
Μ΄ένα υγιές παιδί, μ΄έναν κήπο ή με μια καλύτερη κοινωνία.
Να έχεις παίξει και γελάσει με ενθουσιασμό και να έχεις τραγουδήσει με πάθος.
Να ξέρεις ότι κάποια ζωή ανάσανε καλύτερα επειδή έζησες εσύ.
Αυτό σημαίνει θρίαμβος.
*Από το «Σκάφανδρο του Αισιόδοξου», εκδόσεις Πατάκη.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
