Έκλεισα την πόρτα να μην κρυώνω
και ο καφές άχνιζε και μύριζε βανίλια,
έπεσε πάνω μου το σκουριασμένο φύλλο του πίνακα·
ήταν ζωγραφισμένο με χρυσό που δεν φαινόταν καλά.
Σκουριάζει άραγε ο χρυσός; σκέφτηκα.
Μέσα σε χρώματα του φθινοπώρου στριφογύριζε.
Όχι, δεν ήταν στάσιμο,
και ας ήταν πάνω σε πίνακα ζωγραφικής.
Χρώματα απερίγραπτα, μπερδεμένα, ζεστά και οικεία,
χρώματα τ’ ουρανού, της γης,
χρώμα με χώμα, χρώμα με βροχή,
σκιές και αστραπές,
κόκκινο βαθύ· μα παντού κρυμμένος χρυσός.
Το κράτησα, το άγγιξα,
μα φοβήθηκα μη το τσαλακώσω.
Δεν ήξερα που να τ’ ακουμπήσω
και ο καφές συνέχιζε ν’ αχνίζει·
τότε το μύρισα και είχε γεύση σκουριάς και φωτιάς.
Φωτιά που λάμπει και καίει το ίδιο
σιγά –σιγά και το ξέρει.
Ναι, το φθινοπωρινό φύλλο του πίνακα
ξέρει, αισθάνεται, ζει και αναπνέει·
δεν είναι η θέση του εκεί,
δεν είναι η θέση μου εκεί…
*Από την ποιητική συλλογή “Άφθαρτη ετικέτα”
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟ ΣΚΑΘΑΡΙ
1η Έκδοση Αθήνα Απρίλιος 2021
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
