Λένε πως ο άνθρωπος γεννήθηκε με την ικανότητα να ξεχνά ότι πληγώνει την ηθική του. Για να μπορεί λένε να επιβιώσει της Πτώσης, για να σηκώσει τη θνήση του ο άνθρωπος προστατεύει την ψυχή του λησμονώντας ό,τι θυμίζει τη φθορά.
Ο Αλμπέρ Καμύ λέει για τον ήρωά του: «Ο Μερσό είναι για μένα ένας άνθρωπος φτωχός και γυμνός, ερωτευμένος με τον ήλιο… Ο Μερσό αρνείται να πει ψέματα. Ένα μόνο τον κινεί: το πάθος του απόλυτου και της αλήθειας. Αυτό και μόνο τον τοποθετεί εκτός κοινωνίας – για την οποία είναι ένας ξένος…»
Διαβάζοντας «τον Ξένο» και παρότι τόσο οι σκέψεις όσο και οι πράξεις του ήρωα δεν μου ήταν γνώριμες, ο Μερσό ουδέποτε υπήρξε για μένα ένας ξένος. Αντιθέτως, έμοιαζε απόλυτα με εκείνον τον περίεργο γείτονα που δεν γελούσε στα παιδιά, με κείνον τον άνθρωπο που πάντοτε βρίσκεται εκεί γύρω.
Η αλήθεια και το απόλυτο γεννώνται στον άνθρωπο ως επιθυμία τη στιγμή που ο νους είναι έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη τους και ο Μερσό ήταν ξένος ακριβώς επειδή υπερασπιζόταν τη ζωή του δίχως να γνωρίζει το τίμημα. Θυμόταν τα πάντα και αυτομάτως τα ξεχνούσε όλα- πέραν βεβαίως της στιγμιαίας και ατομικής του επιθυμίας. Ο Μερσό είχε μια ανάσα λιγότερη, το θυμικό και δη η μνήμη του λειτουργούσαν ως μηχανές. Δεν ήταν ξένος, ήταν διαφορετικός και δυνατότερος όλων και ο αναγνώστης θα ξεχάσει τον φόνο και καμιά αντιπάθεια δε θα υπάρξει.
Η Μελπομένη είναι νομικός. Αγαπάει το φθινόπωρο, τα βιβλιοπωλεία, την τηλεόραση. Πιστεύει πως οι μέρες πληθαίνουν με την αφή, την πίστη και τον άνθρωπο. Το Ολόγραμμα φιλοξενεί τις συλλογές και τις διαθέσεις της. Γεννήθηκε το ‘94, έμαθε να διαβάζει με λεξικό και να γράφει. Σκέψεις της συνοδεύουν τις φωτογραφίες σας.
